بررسي عوامل خطر بر سکته قلبي در افراد نظامي مراجعه کننده به بيمارستان هاي نظامي شهر تهران

سابقه و هدف: روند رو به رشد بيماري هاي غيرواگير خصوصا بيماري هاي قلبي – عروقي که ريشه رفتاري دارند، ضرورت آموزش، شناسايي و پيشگيري را بر اساس برنام هريزي منسجم با مشارکت تمام دستگاهها دو چندان مي کند. اين مطالعه جهت پاسخ به اين سوال انجام شده که چه فاکتورها و الگوهايي در بيماران نظامي که مبتلا به MI شده اند وجود دارد؟ مقايسه اين عوامل در مبتلايان با افراد سالم به چه ترتيب است؟
مواد و روش ها: مطالعه به صورت موردي شاهدي انجام شد، گروه مورد 150 نفر از بيماران نظامي مرد داراي سن بالاتر از 40 سال بودند که براي اولين بار دچار سکته قلبي شده بودند و گروه کنترل 300 نفر از پرسنل نظامي مرد بالاتر از 40 سال انتخاب شدند به منظور جمع آوري اطلاعات از پرونده ها پرسشنامه اي تهيه گرديد که اطلاعات در آن درج شد پرسش نامه شامل دو بخش، مشخصات دموگرافيک و اطلاعات پارا کلينيکي بود داد هها توسط SPSS آناليز گرديد.
يافته ها: نتايج نشان داد سابقه خانوادگي MI بالاترين ريسک فاکتور مي باشد (4.03-10.07)CI ، OR=6.37 سابقه مصرف سيگار دومين ريسک فاکتور است (1.92-6.23)CI ، OR=3.46 سابقه چربي خون سومين ريسک فاکتور مي باشد (1.63-5.51) :CI، OR=2.99 عدم فعاليت بدني چهارمين ريسک فاکتور بوده است و تاثير مثبت بر سکته قلبي داشته است (1.68-5.38) :CI، OR=3.0 سابقه ديابت پنجمين ريسک فاکتور مي باشد (1.2-4.02) CI، OR=2.2. سابقه فشار خون آخرين ريسک فاکتور است (1.16-2.63) :CI، OR=1.75 همچنين نسبت شانس براي افرادي که 3 فرزند و کمتر دارند به افرادي که 4 فرزند و بيشتر دارند عبارت است از: (1.40-3.34) :CI، OR2.17 که اين موضوع نشانگر اختلاف وضعيت اجتماعي اقتصادي دو گروه مي باشد.
نتيجه گيري: با توجه به ريسک فاکتورهاي قابل کنترل، که در اين مطالعه اولويت بندي شدند برنامه ريزي براي کنترل آنها به مسوولين بهداشتي درماني توصيه مي گردد.