اثربخشي درمان مرور زندگي بر کاهش شدت افسردگي زنان سالمند

هدف: هدف از انجام اين پژوهش، بررسي اثربخشي درمان مرور زندگي بر کاهش شدت افسردگي زنان سالمند يزد بود.
روش بررسي: پژوهش حاضر از مطالعات نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماري شامل سالمندان زن ساکن آسايشگاه هاي استان يزد بود. از بين سه آسايشگاه سالمندان موجود در استان يزد، آسايشگاه، فاطمه الزهرا تفت به صورت تصادفي انتخاب شد. پس از اجراي فرم 15 سوالي آزمون GDS بر 30 نفر از سالمندان زن ساکن آسايشگاه 16 نفر از کساني که نمره 8 يا بالاتر از اين آزمون گرفته بودند، به طور تصادفي در دو گروه آزمايش (8 نفر) و گروه کنترل (8 نفر) جايگزين شدند. براي گروه آزمايش 6 جلسه گروه درماني مرور زندگي در طول 6 هفته بر اساس طرح درماني پژوهش اجرا شد. يک هفته پس از اتمام جلسات درماني، پس آزمون افسردگي GDS-15 براي هر دو گروه اجرا شد و نتايج با آزمون تحليل کوواريانس مورد بررسي قرار گرفت.
يافته ها: تحليل کوواريانس نتايج پيش آزمون و پس آزمون افسردگي، (GDS-15) بيانگر تفاوت معني دار در اندازه شدت افسردگي گروه ها بود.
نتيجه گيري: روش درمان مرور زندگي بر کاهش شدت افسردگي زنان سالمند موثر است. اين درمان در مقايسه با درمانهاي سنتي، نتيجه بهتري مي دهد و انجام اين درمان در مراکز سالمندي توصيه مي شود.