تعيين عوامل اختلالهاي هيجاني موثر بر نارساخواني دانش آموزان مقطع ابتدايي

هدف پژوهش حاضر، به منظور تعيين عوامل اختلالهاي هيجاني موثر در نارساخواني دانش آموزان مقطع ابتدايي صورت گرفته است. روش: به منظور انجام اين پژوهش، ابتدا تعداد 105 نفر از دانش آموزان مشکوک به نارساخواني از ميان جامعه دانش آموزان مقطع ابتدايي شهر تهران در پايه هاي سوم، چهارم و پنجم به شيوه نمونه گيري خوشه اي چندمرحله اي به صورت تصادفي انتخاب و سپس از ميان آنها تعداد 70 دانش آموز نارساخوان پس از اجراي آزمونهاي تشخيصي (از جمله آزمون هوشي وکسلر کودکان، آزمون اختلال خواندن، نصفت و همکاران، 1380) به صورت هدفمند برگزيده شدند. همچنين براي ارزيابي اختلالهاي هيجاني همراه در دانش آموزان نارساخوان از پرسشنامه رفتاري راتر استفاده شد. اعتبار و رو ايي اين آزمون را مهريار (1373) با به کاربردن روش دو نيمه کردن و باز آزمايي، 0.85 گزارش کرده است. در اين پژوهش به منظور تعيين اينکه تمام متغيرهاي پيش بين تا چه اندازه قدرت پيش بيني متغير ملاک را دارند، از روش تحليل رگرسيون پس رونده استفاده شده است. در اين تحقيق سرعت، دقت و درک خواندن به صورت متغير ملاک و متغيرهاي اضطراب - افسردگي، بيش فعالي - پرخاشگري، نارسايي توجه، ناسازگاري اجتماعي، رفتار ضد اجتماعي به مثابه متغيرهاي پيش بين وارد مدل رگرسيون شدند. يافته ها: نتايج نشان مي دهد که از بين مولفه هاي اختلالهاي هيجاني، متغير هاي اضطراب - افسردگي، بيش فعالي، پرخاشگري و نارسايي توجه در پيش بيني نارساخواني و مولفه هاي آن (سرعت، دقت و درک خواندن) نقش تعيين کننده اي داشته اند. نتيجه گيري: بر مبناي نتايج اين پژوهش مي توان به متخصصان اختلالهاي ويژه يادگيري پيشنهاد کرد که اقدام به تدوين و اجراي برنامه هاي درماني ترکيبي براي دانش آموزان نارساخوان همراه با اختلالهاي هيجاني کنند.