سابقه و هدف: واريكوسل يكي از شايعترين علل قابل درمان ناباروري در مردان مي باشد. تشخيص واريكوسل بر معاينه باليني و همچنين سونوگرافي و ونوگرافي استوار است. اين مطالعه به منظور بررسي ميزان همخواني گريدينگ باليني واريكوسل با قطر وريدها در سونوگرافي انجام شد.
مواد و روشها: اين مطالعه مقطعي بر روي 85 نفر از بيماراني كه با علايم درد و سنگيني اسكروتوم و نازايي به مطب خصوصي مراجعه كردند، انجام شد. بيماران معاينه باليني شده و گريد واريكوسل آنها ثبت شد. سپس راديولوژيست بدون اينكه از گريدينگ باليني مطلع باشد، از بيمار سونوگرافي به عمل آورده و قطر وريدهاي دو طرف در وضعيت مانور والسالوا اندازه گيري شد. سپس يافته هاي سونوگرافي با گريدينگ باليني مقايسه شد.
يافته ها: در اين مطالعه سونوگرافي در مقايسه با معاينه باليني داراي حساسيت %94.7 و اختصاصيت %64.9 بوده است، ارزش اخباري مثبت %68.6 و ارزش اخباري منفي %93.8 به دست آمد (P=0.000). همچنين ارتباط معني داري بين وجود ريفلاكس و بالا رفتن گريد واريكوسل در معاينه باليني با افزايش قطر وريدها وجود داشته است. بنحوي كه در موارد منفي ميانگين قطر وريد 2.1±0.55 ميلي متر، واريكوسل گريد يك 2.7±0.52 ميلي متر، گريد دو 3.31±0.38 ميلي متر و گريد سه 3.8±0.45 ميلي متر بوده است (P<0.05).
نتيجه گيري: با توجه به يافته هاي اين مطالعه مي توان گفت قطر وريدها در سونوگرافي با گريدينگ باليني همخواني دارد. همچنين طبق نتايج به دست آمده از اين مطالعه مي توان از سونوگرافي به عنوان روش خوبي براي تشخيص و غربالگري واريكوسل استفاده نمود.