تغييراتي که انسان در قرن اخير در اکوسيستم هاي طبيعي بوجود آورده باعث شده که بسياري از گونه هاي ارزشمند محو و يا در خطر انقراض قرار بگيرند که نتيجه آن کاهش غناي بيولوژيک و به طبع آن کاهش غناي گونه اي مي باشد. در دهه هاي اخير با ايجاد پارک هاي طبيعي و ملي تصميم به حفظ اين گونه ها و جلوگيري از تداوم تخريب در اکوسيستم ها گرفته شده است؛ زيرا حفاظت از اين زيستگاه ها مي تواند نقش اساسي در اداره صحيح ساير مناطق به خصوص مناطق همجوار داشته باشد. يکي از راه هايي که مي توان به سلامت و پايداري اکوسيستم پي برد بررسي غناي گونه اي مي باشد. بدين منظور پارک ملي سالوک با وسعت شش هزار هکتار که در شمال غربي شهرستان اسفراين قرار گرفته جهت مطالعه انتخاب شد. پس از بازديدهاي صحرايي و انتخاب توده معرف در هر تيپ گياهي، نمونه گيري به طور تصادفي-سيستماتيک با استفاده از قاب تعديل شده ويتاکر انجام شد. مدل رگرسيوني مورد استفاده جهت تجزيه و تحليل غناي گونه اي به صورت S=bo+b1LogX+ eمي باشد. در مجموع 184 گونه گياهي که متعلق به 137 جنس و 40 خانواده گياهي مي باشد در منطقه شناسايي شد که خانواده هايPoaceae ،Asteraceae ، Fabaceae و Lamiaceae به ترتيب هر يک داراي 28، 26، 19 و 17 گونه گياهي بودند که داراي بيشترين غناي گونه اي مي باشند. از نظر طيف بيولوژيک رابطه همي کريپتوفيت>تروفيت>ژئوفيت>کموفايت>فانروفيت و از نظر فرم رويشي رابطه پهن برگ علفي>گندمي>بوته>درختچه در منطقه مورد مطالعه برقرار و بيشتر گياهان منطقه چند ساله مي باشند.