بررسي اپيدميولوژي صدمه ناشي از لوازم برنده پزشکي در کارکنان پرستاري

مقدمه: آسيب با وسايل نوک تيز و آلوده از خطرهاي بالقوه براي پرسنل پرستاري در بيمارستان هاي آموزشي است. وخامت عوارض عفوني ناشي از اين صدمه و محدود بودن تاثير درمان هاي پس از تماس، ارزش پيشگيري از وقوع آنها را دوچندان مي کند.
هدف: تعيين ميزان بروز اين حوادث، بررسي اپيدميولوژي آنها و ميزان پوشش واکسيناسيون هپاتيت B در پرسنل پرستاري بيمارستان بو علي سينا قزوين در سال1386 .
مواد و روش ها: در اين مطالعه توصيفي-مقطعي، اطلاعات مربوط به جراحت هاي ناشي از وسايل برنده پزشکي در 172 پرستار شاغل در بيمارستان آموزشي بو علي سينا قزوين به روش مصاحبه رو در رو جمع آوري شد. براي آناليز از پارامترهاي آمار توصيفي و همچنين روش هاي آماري تحليلي شامل آزمون t student و مجذور کاي و آزمون دقيق فيشر استفاده شد. P<0.05 از نظر آماري معني دار تلقي شد.
نتايج: در اين دوره يکساله از مجموع 172 پرستار شاغل در بيمارستان بو علي سينا مجموعا 55 نفر دچار صدمات ناشي از وسايل برنده شدند(%32) . در تحليل آماري بين ميزان تحصيلات، جنس و سابقه گذراندن دوره هاي آموزشي مرتبط، رابطه معني دار بدست نيامد. در حالي که رابطه بين رخ دادن اين جراحات و تعداد نوبت هاي کاري پشت سر هم از نظر آماري معني دار بود. در عين حال گزارش واقعه به مسوولان کنترل عفونت بيمارستان در افراد داراي تحصيلات دانشگاهي (کارداني و کارشناسي) به طور معني دار بيشتر بود.
بحث و نتيجه گيري: با توجه به عوارض نامطلوب آسيب هاي ناشي از لوازم برنده آلوده به نظر مي رسد تدوين برنامه هاي آموزشي در مورد جدي بودن خطر و روش هاي پيشگيري از اين حوادث و در عين حال ايجاد زمينه هاي مناسب براي به حداقل رساندن شيفت هاي پشت سرهم در پرستاران اولويت خاصي در بيمارستان هاي آموزشي داشته باشد.