سابقه و هدف: فتق منفرد ديسک گردني که موجب گردن درد و علايم عصبي مي شود، مشکل ناشايعي نيست. در طول قرن بيستم روش هاي کارآمد و پيشرفته اي با نتايج موفقيت آميز ابداع شد. سوال حل نشده اصلي در مورد معيارهاي انجام فيوژن (گذاشتن پيوند بين دو مهره) با يا بدون وسيله گذاري مي باشد.
مواد و رو شها: در اين روش ما با طراحي يک پرسش نامه آنرا در اختيار جراحان مغز و اعصاب با حداقل سابقه کار 12 سال در زمينه ديسک هاي گردني به جم عآوري اطلاعات پرداختيم.
يافته ها: 148 پرسش نامه بين جراحان اعصاب توزيع شد که 120 پرس شنامه در نهايت جمع آوري شد. متوسط سني جراحان اعصاب 51 سال و متوسط مدت اشتغال آنها 16.9 سال بود. 10 جراح اعصاب (8%) ذکر کردند که هميشه از فيوژن (با يا بدون وسيله) استفاده مي کنند و 6 نفر (5%) اظهار داشتند که هيچ وقت از فيوژن استفاده نم يکنند ولي 104 جراح (87%) بر اساس معيارهاي تجربي خود، از فيوژن به شکل گرافت و وسيله (FGI) استفاده مي کردند. بيشتر مطالعه شوندگان، از ميان ابزارها، ابزار autograft و استفاده همزمان از cage بيشترين طرفدار را داشت.
نتيجه گيري: اکثرا جراحان مغز و اعصاب بيماران در زير 40 سال توصيه به انجام فيوژن با استفاده از گرافت دارند. در سنين بالاي 70 سال توصيه به انجام فيوژن نمي شود. در سنين بين 40 تا 70 سال، بر اساس معيارهايي چون شغل، يافته هايي چون شغل يافته هاي معاينات و يافته هاي تصوير برداري تصميم گيري شود.