يکي از راه هاي پي بردن به حکم شرعي در نظام فقهي اسلام رجوع به بناي عقلاست. بسياري از فقيهان پيشين شرط حجيت و اعتبار بناي عقلا را اتصال بنا يا ملاک آن به زمان معصوم (ع) مي دانند. در اين نوشتار، ديدگاهي جديد ارایه مي شود که بر اساس آن در صورت وجود شرايطي خاص بدون لزوم اتصال بنا به زمان معصوم، حجيت آن اثبات مي شود. فايده مهم نظريه يافتن مبنايي شرعي براي بسياري از بناهاي عقلايي نو پديد از جمله نظام حقوق مالکيت فکري است.