هدف از نگارش اين مقاله بررسي اشتقاق دو واژه ايراني ميانه، يکي از زبان فارسي ميانه و ديگري از زبان سغدي مي باشد. براي واژه فارسي ميانه madrm تاکنون اشتقاقي ارايه نشده و اشتقاق پيشتر ارايه شده براي واژه سغدي mazn نيز مورد ترديد نگارنده اين مقاله مي باشد. با بررسي متن هاي حاوي اين دو واژه و در نظر گرفتن فرايند هاي واجي در دو زبان فارسي ميانه و سغدي براي هر يک از اين دو واژه اشتقاقي پيشنهاد شده است. دليل اينکه چرا از ميان واژه هاي بسيار اين زبان ها اين دو واژه انتخاب شده اند اولين جزء آنها است که به نظر نگارنده حرف اضافه اوستاييma مي باشد. اين دو مورد تنها شاهد هاي وجود اين واژه ايراني باستاني در زبان هاي ايراني ميانه مي باشند.