ارتباط ساختار با دماي انتقال شيشه اي پليمرهاي سه گانه قطعه اي پلي وينيل استات – قطعه - (متيل آکريلات – کو - متيل متاکريلات) با روش هاي نظري و توپولوژيکي

دماهاي انتقال شيشه اي نظري با استفاده از معادلات بارتون (Barton)، کويي (Kwei) و توپولوژيکي براي انواع پليمرهاي سه گانه قطعه اي، پلي وينيل استات (اول) – قطعه - (متيل آکريلات – کو - متيل متاکريلات) (دوم)، با کسرهاي مولي و وزني مختلف از متيل آکريلات و متيل متاکريلات در کوپليمر اتفاقي (قطعه دوم) محاسبه شدند. مبناي محاسبات، ارتباط ميان معادلات نظري با کسر واحدهاي تکراري کوپليمرهاي اتفاقي و ارتباط خطي ميان شاخص هاي توپولوژيکي مرتبط با ساختارهاي اتمي واحدهاي وينيل استات، متيل آکريلات و متيل متاکريلات در معادلات توپولوژيکي بود. نتايج تجربي دماي انتقال شيشه اي قطعه دوم از تغييرات نظري حاصل از معادلات بارتون و کويي انحراف مثبت داشت. بنابراين، با افزودن اثر نحوه توزيع واحدهاي تکراري کوپليمر (مقادير R با روش هاي رزونانس مغناطيسي هسته هيدروژن و آماري بدست مي آيد) در معادله بارتون و اثر برهم کنش هاي ميان زنجيرها (مقدار 14.9 برايq ) در معادله کويي، تغييرات نظري به شکل منحني با داده هاي تجربي منطبق شدند. با روش توپولوژيکي دماي انتقال شيشه اي k308 براي قطعه پلي وينيل استات به دست آمد که به مقدار تجربي k310 نزديک بود. افزون بر اين، دماي انتقال شيشه اي به دست آمده براي قطعه دوم با روش خطي تا حدودي به داده هاي تجربي نزديک بود و با کسر مولي متيل متاکريلات در کوپليمر اتفاقي، اين مقادير افزايش يافتند.