بررسي فراواني ضايعات دهاني و عوامل مرتبط با آن در بيماران پيوند کليه بيمارستان لبافي نژاد تهران، سال 1386

سابقه و هدف: ضايعات دهاني در بيماران پيوند کليه که داروهاي ايمونوساپرسيو مصرف مي کنند، شايع است. وجود ضايعات دهاني دراين بيماران به عنوان کانوني ازعفونت مي تواند برپروگنوزخود پيوند تاثيرگذار باشد و بيماران را با مشکلات جدي مواجه کند. هدف ازاين مطالعه تعيين فراواني ضايعات پاتولوژيک دهاني وعوامل مرتبط با آن دربيماران پيوند کليه بيمارستان لبافي نژاد تهران سال 1386 بود.
مواد وروش ها: اين مطالعه از نوع توصيفي است. نمونه ها بيماراني هستند که به طور مستمر مراجعه نموده و با تشخيص End Stage Renal Disease (ESRD) بيش ازيک سال است که مورد پيوند قرارگرفته اند، قبل ازانجام پيوند بر اساس پرونده پزشکي و پرسش ازبيمار، داراي هيچگونه ضايعه اي درمخاط دهان نبوده اند و از تاريخ تير ماه 1386تا آذر ماه 1387 به بيمارستان لبافي نژاد براي دوره هاي follow up مراجعه کرده اند. انواع ضايعات دهاني، محل بروز ضايعات دهاني، بهداشت دهان، مدت زمان گذشته ازپيوند، سن، جنس، مصرف سيگار، دوز داروي سيکلوسپرين، مصرف داروهاي ديگر، نوع پيوند کليه، بيماري سيستميک زمينه، استفاده ازSupplement  اسيدفوليک، وضعيت هموگلوبين، وضعيت FBS و نوع گروه خوني بود. جهت تعيين نقش عوامل مرتبط از آموزن کاي دو استفاده شد.
يافته ها: تحقيق روي 250 بيمار واجد شرايط انجام گرفت، تعداد 159 نفر (63.6%)، ضايعه دهاني داشتند. ضايعات به ترتيب فراواني، افزايش حجم لثه، زبان باردار، تحليل لثه، ژنژيويت و بوي بد دهان بود. بين بيماري سيستميک زمينه، بهداشت دهان و مصرف اسيد فوليک ،و افزايش سن بيماران رابطه آماري معني داري با بروز ضايعات دهاني يافت شد .(P<0.05) ارتباط آماري معني داري بين ديگر متغيرها و بروز ضايعات دهاني يافت نشد.
نتيجه گيري: ميزان ضايعات دهاني در بيماران پيوند کليه جاي نگراني دارد، بررسي هاي منظم بهداشت دهان در بيماران پيوند کليه پيشنهاد مي شودتا از عوارض شناخته شده آن ها جلوگيري شود.