هدف: هدف از اين مطالعه بررسي اثر يك مونومر هيدروفيل جديد حاوي دو گروه كربوكسيليك اسيد (BTDMA) بر استحكام باند برشي يك سيستم باندينگ يك جزئي پايه ميباشد.
مواد و روشها: روش تحقيق به صورت تجربي و تكنيك جمع آوري اطلاعات مشاهده بود. 90 دندان پرمولار انساني سالم به 6 گروه تقسيم شدند. در هر گروه سطح صافي از عاج قسمت باكالي هر دندان ايجاد گرديده و با اسيد فسفريك 37% به مدت 15 ثانيه اچ گرديد. يك سيستم باند پايه تجربي بر اساس حلال استن / الكلي بعنوان پايه تهيه شده و به آن درصدهاي وزني مختلف 5%، 10%، 15% و 30% از مونومر هيدروفيل BTDMA اضافه گرديد. تمام سيستم هاي تجربي با تكنيك باندينگ مرطوب در سطح عاج دمينراليزه بكار برده شدند.جهت مقايسه و به عنوان كنترل از يك سيستم باند تجاري معتبر [(Single bond) 3M] استفاده گرديد. سپس يك استوانه از كامپوزيت Z100 (3M) بقطر3.2mm و ارتفاع 2mm به دندان باند گرديد. بعد از يك هفته نگهداري در آب مقطر استحكام باند برشي بوسيله ماشين تست مكانيكي يونيور سال، توسط يك تيغه بفرم چيزل و با سرعت 5/0 ميليمتر در دقيقه اندازه گيري شد. يافته ها با تست ANOVA و تست Tukey آناليز شدند.
يافته ها: استحكام باند برشي در گروه پايه كمترين بوده و با تمام گروهها اختلاف معني دار داشت (P<0.05). اضافه نمودن مونومر BTDMA سبب افزايش استحكام باند برشي نسبت به گروه Base شده بود. گروه %15 BTDMA با بيشترين ميانگين استحكام باند، با تمام گروهها به غير از گروه 10% BTDMA اختلاف معني داري را نشان مي داد (P < 0.05). لازم به ذكر است كه با افزايش ميزان مونومر BTDMA به 20% وزني، ميزان استحكام باند برشي نسبت به گروه 15% BTDMA كاهش يافت (P<0.05).
نتيجه گيري: افزودن درصد معيني از مونومر BTDMA به سيستم پايه باندينگ سبب افزايش استحكام باند برشي به عاج مي گردد.