ارزيابي عملکرد ريوي کارگران يک کارخانه توليد پشم شيشه

زمينه و هدف: پشم شيشه در توليد منسوجات، به عنوان يک ماده استحکام بخش در صنايع پلاستيک سازي و در توليد عايقهاي رطوبتي و صوتي کاربردهاي فراوان دارد با اين حال، ماهيت اثرات تنفسي اين ماده به شکل جامع مورد مطالعه قرار نگرفته و در مورد آن اتفاق نظر وجود ندارد. بنابراين هدف از مطالعه حاضر ارزيابي اختلالات تنفسي ناشي از اين ماده بود.
روش بررسي: 49 نفر کارگر داراي مواجهه با پشم شيشه و 42 نفر فرد فاقد مواجهه (گروه مرجع) مورد ارزيابي قرار گرفتند و براي آنان، فرم پرسشنامه تنفسي استاندارد تکميل گرديد و از آنها راديوگرافي ريه و آزمون عملکرد ريوي به عمل آمد. به علاوه غلظت اين ماده در نواحي پر گردوغبار صنعت اندازه گيري شد.
يافته ها: ميانگين و انحراف معيار سن و سابقه کار گروه مواجهه يافته به ترتيب 39.6±7.34 و 11.2±5.59 سال بود. غلظت پشم شيشه در واحدهاي لاين و تيشو به ترتيب 44.5 و 6.27 ميلي گرم در متر مکعب هوا برآورد گرديد. شيوع علايم تنفسي و يافته هاي غير طبيعي در راديوگرافي ريه افراد داراي مواجهه و گروه مرجع و همچنين نتايج آزمونهاي عملکرد ريوي اين دو گروه تفاوت معني داري را نشان نداد (P>0.05). با اين وجود بين متغير سن و مدت مواجهه با نسبت FEV₁/FVC رابطه خطي معني داري (P<0.05)، مشاهده گرديد.
نتيجه گيري: داده هاي مطالعه حاضر شواهد بيشتري در تاييد اين فرضيه که مواجهه با پشم شيشه منجر به بروز علايم تنفسي، تغييرات غير طبيعي راديوگرافي ريه و اختلالات فونکسيونل ريه نمي گردد فراهم نموده است.