ارتباط بين فرهنگي دو كشور ايران و هند در خصوص ويژگي هاي شخصيتي و رابطه آن با خشنودي شغلي دبيران

پژوهش حاضر با هدف بررسي و مقايسه بين فرهنگي دو كشور ايران و هند از نظر ويژگي هاي شخصيتي و رابطه آن با خشنودي شغلي دبيران دبيرستان هاي شهر تهران (ايران) و پونا (هندوستان) در سال 1385 انجام گرفته است. متغيرهايي كه در اين تحقيق بررسي شده اند شامل خشنودي شغلي و ابعاد آن (خشنودي از ماهيت كار، خشنودي از سرپرستي، خشنودي از حقوق، خشنودي از ترفيعات و خشنودي از همكاران)، و ويژگي هاي شخصيتي شامل (روان رنجورخويي، برون گرايي، بازبودن، توافق پذيري و وظيفه شناسي) مي باشند. نمونه تحقيق دبيران شهر تهران (224 نفر) و شهر پونا (223 نفر) بودند كه به روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي انتخاب شدند. در اين مطالعه از دو پرسشنامه شامل:‌ شاخص توصيف شغل  (JDI)، اسميت، كندال و هيولين (1969)، و پرسشنامه شخصيت نئو  (NEO)، كوستا و مك كري (1992) استفاده شد. نتايج نشان داد كه بين ويژگي شخصيتي روان رنجورخويي و خشنودي از ماهيت كار، خشنودي از همكاران، خشنودي از حقوق، خشنودي از ترفيعات، خشنودي از سرپرستي و خشنودي از شغل به طور كلي در بين دبيران ايراني و هندي همبستگي منفي وجود دارد. همچنين، بين ويژگي شخصيتي برون گرايي و خشنودي از همكاران، خشنودي از حقوق، خشنودي از ترفيعات، خشنودي از سرپرستي، و خشنودي از شغل به طور كلي در بين دبيران ايراني و هندي همبستگي مثبت وجود دارد. بين ويژگي شخصيتي بازبودن و خشنودي از همكاران همبستگي منفي و بين ويژگي شخصيتي بازبودن و خشنودي از ترفيعات و خشنودي از شغل به طور كلي در بين دبيران ايراني و هندي همبستگي مثبت وجود دارد. بين ويژگي شخصيتي توافق پذيري با خشنودي از حقوق، خشنودي از ترفيعات و خشنودي شغلي به طور كلي همبستگي مثبت در بين دبيران ايران و هند مشاهده شد. نتايج ديگر نشان دادند در بين دبيران ايراني و هندي از لحاظ ويژگي شخصيتي و متغيرهاي خشنودي شغلي تفاوت معني داري وجود دارد.