بررسي تاثير آموزش حركات ريتميك ورزشي بر كاركرد حافظه عددي دانش آموزان مبتلا به اختلالات ويژه يادگيري

در پژوهش حاضر به بررسي تاثير آموزش حركات ريتميك ورزش كاراته بر كاركرد حافظه عددي دانش آموزان مبتلا به اختلالات ويژه يادگيري پرداخته شده است. همه دانش آموزان شركت كننده در اين پژوهش از طريق مدارس مقطع ابتدايي شهر مشهد به علت بروز مسايلي در فرآيند آموزش رسمي ايشان به سازمان آموزش و پرورش كودكان استثنايي ارجاع شده اند و پژوهش گران با به كارگيري شيوه تمام نگر باليني به ارزيابي اختلال در اين افراد پرداخته اند و به شيوه علمي اختلالات ويژه يادگيري در اين افراد محرز گرديده است. تعداد افراد 58 نفر بود كه به طور تصادفي به دو گروه آزمايش و گروه گواه تقسيم شدند. هر دو گروه قبل از ارايه متغير مستقل از لحاظ عملكرد حافظه عددي با به كارگيري آزمون حافظه عددي و كسلر مورد ارزيابي قرار گرفتند. سپس، گروه آزمايش طي 4 ماه، هر هفته 3 جلسه، جمعا 48 جلسه و هر جلسه معادل 5/1 ساعت، با به كارگيري حداكثر 60% ضربان قلب تحت تاثير متغير مستقل بوده اند. پس از اتمام دوره آموزشي، هر دو گروه از لحاظ كاركرد حافظه عددي مورد ارزيابي مجدد قرار گرفته اند. نتايج نشان مي دهد كه بين آموزش حركات ريتميك كاراته و پيشرفت حافظه عددي دانش آموزان مبتلا به اختلالات ويژه يادگيري رابطه مثبت معناداري وجود دارد.