کيفيت زندگي مرتبط با سلامت در بيماران تالاسمي ماژور

امروزه با توجه به افزايش طول عمر بيماران تالاسمي ماژور، آنها در دوران بزرگسالي، علاوه بر مشکلات جسمي، با مشکلات رواني نيز روبرو هستند. مطالعه حاضر، با هدف بررسي کيفيت زندگي مرتبط با سلامت آنها در مقايسه با گروه کنترل و مشخص کردن ابعادي از سلامت که در اثر بيماري بيشتر تحت تاثير قرار گرفته، انجام گرفت.
در اين مطالعه 250 نفر از بيماران تالاسمي ماژور مراجعه کننده به بخش تالاسمي بيمارستان دستغيب و 100 نفر از جمعيت همسالان سالم اين افراد به عنوان گروه كنترل شركت كردند. براي جمع آوري اطلاعات، از پرسشنامه SF-36 استفاده شد. براي تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار SPSS 13 و آزمون هاي آماري T-test و ضريب همبستگيSpearman  استفاده و سطح معني داري P≤0.05 در نظر گرفته شد.
يافته هاي پژوهش، حاکي از پايين تر بودن سطح کيفيت زندگي بيماران تالاسمي از لحاظ مولفه سلامت جسمي و ابعاد مربوط به آن، نسبت به ميانگين نمرات کيفيت زندگي در گروه کنترل بود؛ ولي در مورد مولفه سلامت رواني و ابعاد مربوط به آن، تفاوت معني دار آماري بين دو گروه يافت نشد. همچنين بيماران زن در بعد عملکرد اجتماعي، نمره بيشتري نسبت به مردان بيمار به دست آوردند. گروه بيماران با شدت خفيف عملکرد جسمي بهتري نسبت به گروه بيماران شديد نشان دادند.
اين مطالعه آشکار کرد که براي افزايش کيفيت زندگي بيماران تالاسمي ماژور، علاوه بر مسايل رواني بيماران، توجه ويژه به جنبه هاي جسمي و ارايه بيشتر و بهتر خدمات درماني و توانبخشي به اين گروه نيز ضروري به نظر مي رسد.