تغييرات انديشه اي و تاثير آن بر رفتار و ايده آل هاي باروري زنان كرد و ترك

هم سو با روند كلي تحولات باروري در ايران، آذربايجان غربي در طول سال هاي اخير كاهش باروري گسترده اي را تجربه كرده است. در اين مطالعه، ضمن تحليل هم گروه تغييرات اجتماعي و انديشه اي، تلاش مي كنيم تا تاثير تعاملي اين متغيرها بر رفتار و ايده آل هاي باروري زنان كرد و ترك را تحليل كنيم. روش تحقيق، پيمايشي است. جمعيت آماري زنان 49-15 ساله  متعلق به يكي از خانوارهاي معمولي ساكن در شهرستان اروميه است كه حداقل يك بار ازدواج كرده اند. حجم كل نمونه 768 خانوار است كه در نهايت پرسش نامه هاي مربوط به 739 زن واجد شرايط تحليل خواهد شد. روش نمونه گيري، تركيبي از روش هاي خوشه اي چندمرحله اي، تصادفي و تصادفي سيستماتيك است. تكنيك گردآوري داده ها پرسش نامه ي ساخت يافته است. يافته ها از عموميت تغييرات اجتماعي و تحولات خانواده در ميان گروه هاي قومي مورد مطالعه به ويژه در گروه هاي هم دوره اخيرتر ازدواج حكايت دارد. بر اساس اين مطالعه، تغييرات انديشه اي محسوس در زمينه ازدواج و فرزندآوري و نيز رفتار و ايده آل هاي باروري زنان گروه هاي قومي به وجود مي آيد. نتايج گوياي آن است كه تغييرات اجتماعي و تحولات خانواده ملازم با تغيير در نگرش ها و ايستارهاي مرتبط با ازدواج و فرزندآوري و در نهايت رفتار و ايده آل هاي باروري است. يافته ها از نتايج تحقيقات پيشين مبني بر اشاعه ارزش ها و هنجارهاي باروري پايين و هم گرايي رفتار و ايده آل هاي باروري گروه هاي قومي حمايت مي كند.