عوامل محدود كننده اثربخشي پيش بيني هاي جوي از ديدگاه کشاورزان استان گلستان

در كشورهاي درحال توسعه، افزايش تقاضا براي اطلاعات هواشناسي به هنگام و موثر براي بسياري از تصميمات كشاورزي و مديريت مزرعه وجود دارد، با اين حال بسياري از كشاورزان براي به كارگيري چنين اطلاعاتي با محدوديت هايي در زمينه پول و اعتبارات، دسترسي نداشتن به بذور، فقدان آموزش و مشاوره و كمبود وسايل كشاورزي مواجه هستند كه باعث كاهش اثربخشي پيش بيني هاي جوي مي شود. هدف اين تحقيق تعيين عوامل محدودكننده اثربخشي پيش بيني هاي جوي از ديدگاه کشاورزان استان گلستان بوده است. روش تحقيق توصيفي و از نوع پيمايشي و جامعه آماري اين تحقيق شامل كل کشاورزان استان گلستان به تعداد 130000 نفر بوده است كه با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي و سپس نمونه گيري تصادفي ساده تعداد 322 نفر از آنان انتخاب شده اند. اطلاعات مورد نياز از طريق پرسشنامه جمع آوري و با استفاده از نرم افزار SPSS تجزيه و تحليل شد. روايي پرسشنامه با نظرخواهي از اعضاي هيات علمي ترويج كشاورزي و متخصصين هواشناسي و قابليت اعتماد آن از روش آلفاي كرونباخ با تكميل 30 پرسش نامه انجام شدكه مقدار آن 0.80 بوده است. نتايج حاصل از آزمون همبستگي نشان دهنده رابطه مثبت و معني دار بين نظر كشاورزان در مورد كمبود اعتبارات، كمبود نهاده ها، دسترسي نداشتن به مروج، نداشتن آموزش كافي در مورد استفاده از اطلاعات هواشناسي، بي سوادي و آشنايي نداشتن با زبان هواشناسان و اثربخشي پيش بيني هاي جوي با اطمينان 99 درصد و رابطه منفي و معني دار بين نظر كشاورزان در مورد عدم دسترسي به ادوات كشاورزي و اثربخشي پيش بيني هاي جوي با اطمينان 95 درصد مي باشد. تامين نهاده هاي مورد نياز كشاورزان همچون كود، سم، اعتبارات، ادوات و تجهيزات از سوي نهادهاي متولي، به منظور كاربرد اثر بخش پيش بيني هاي جوي از جمله پيشنهادهاي اين مطالعه است.