متانول يك محصول و ماده مياني بسيار مهم در صنايع شيميايي است كه با يك فرآيند كاتاليستي از گاز سنتز تهيه ميشود. علي رغم آنكه بيش از سه دهه از كاتاليست سنتي بر اساس مس ارتقا يافته استفاده تجاري شده است، هنوز براي بهبود كارايي آن تلاش ميشود. فرمولاسيون هاي موجود اين كاتاليست عمدتا با سه روش بهبود شرايط ساخت، اصلاح روش ساخت و افزودن ارتقا دهنده ها در حال توسعه است تا از ديدگاه فرآيند شيميايي درصد تبديل، گزينش پذيري و پايداري كاتاليست ارتقا يابند. نكته اصلي پژوهش هاي كاتاليستي پايه امكان افزايش مقياس و تجاري كردن آسان، پس از توسعه فرمولاسيون آزمايشگاهي، است. مراحل توسعه يك كاتاليست شامل تهيه، غربال كردن، بررسي سامانه واكنشي، سينتيك، آزمون هاي طول عمر و افزايش مقياس اند كه در روش سنتي متوالي ولي در رويكردهاي جديد مجتمع و همزمان انجام ميشوند. در توسعه كاتاليست سنتز متانول، پارامترهاي ساخت متعددي مانند تركيب درصد اجزا، شرايط رسوب گيري، پيرسازي، خشك كردن، عمليات حرارتي و تكليس براي كاربرد صنعتي بايد بهينه شوند. سه پارامتر اول براي رسيدن به ساختار بلوري مناسب و شرايط ديگر در ريخت شناسي كاتاليست مهم اند. علاوه بر اين ها محدوديت هاي ديگر را، از جمله حقوق مربوط به مالكيت معنوي، خواسته مشتري در به كارگيري امكانات موجود، راكتورها و وجود محدوديت در دما، فشار و جريان خوراك، بايد در توسعه فرمولاسيون در نظر گرفت. توجه به ملاحظات زيست محيطي، نه تنها در توليدات و عملكرد فرآيندي كاتاليستي، در اجزاي خود كاتاليست نيز بسيار مهم است. در نهايت در طراحي يك فرمول جديد، زماني كه هدف توسعه صنعتي كاتاليست است، بايد به قابليت توليد انبوه آن توجه كرد.