مطالعه پارامتري باز توزيع لنگر در تيرهاي سراسري بتن آرمه با استفاده از مفهوم تقاضاي شکل پذيري و ظرفيت شکل پذيري

آزمايشات نشان مي دهد که يک سازه نامعين يا يک تير سراسري بتن آرمه، با رسيدن لنگر در مقطع بحراني به حد نهايي، دچار خرابي نمي شود؛ بلکه اگر سازه از شکل پذيري کافي برخوردار باشد، باز توزيع لنگر و تنش در اعضاي خمشي، با توسعه مفصل پلاستيک در مقاطع بحراني آنها ايجاد مي گردد. اين امر سبب مي شود که ساير نقاط تير به مقاومت و ظرفيت نهايي خود برسند. به علاوه، باز توزيع لنگر به طراحان اجازه مي دهد که نمودار لنگر به دست آمده از تحليل الاستيک را اصلاح نمايند. اين کار به طور معمول با کاهش لنگر منفي در وجه تکيه گاه و افزايش لنگر مثبت در وسط دهانه تير همراه است.
تحقيق حاضر به مطالعه پارامتري تيرهاي سراسري بتن آرمه با دهانه هاي مساوي، تحت اثر بار گسترده يکنواخت مي پردازد. در اين ارتباط، با استفاده از مفهوم تقاضاي شکل پذيري و ظرفيت شکل پذيري، ابتدا معادله حاکم بر درصد باز توزيع مجاز لنگر به دست آورده شده است. سپس تاثير عوامل مختلف نظير مقاومت فشاري بتن، ميزان و مقاومت ميلگرد فولادي، مقدار لنگر الاستيک تکيه گاه، و نسبت طول دهانه به عمق موثر تير سراسري بر باز توزيع لنگر ارزيابي شده است. همچنين ميزان باز توزيع مجاز لنگر بر مبناي آيين نامه هاي مختلف در هر حالت نيز مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است. نتايج به دست آمده، نشان دهنده در جهت اطمينان نبودن مقادير باز توزيع مجاز لنگر محاسبه شده بر اساس آيين نامه هاي موجود در برخي از حالات است؛ اگر چه در مواردي نيز باز توزيع مجاز ارايه شده از سوي آيين نامه ها، بسيار محافظه کارانه مي باشد.