بررسي اثر ترينگزاپک اتيل و پاکلوبوترازول بر برخي صفات کمي و کيفي چمن Poa pratensis cv Barimpala

به منظور بررسي اثرات کاربرد تنظيم کننده هاي رشد پاکلوبوترازول و ترينگزاپک اتيل بر برخي صفات کمي و کيفي مانند مقدار کلروفيل برگ ها، ارتفاع کانوپي، مواد خشک حاصل از سر برداري، محتواي نسبي آب برگ و تعيين طول کل، سطح، ميانگين قطر ريشه ها و کيفيت ظاهري چمن تحت سه تيمار آبياري متفاوت در چمن (Poa pratensis cv Barimpala) اين پژوهش به مرحله اجرا درآمد. با اين هدف بذرهاي چمن پوآ رقم باريمپالا در ستون هاي پي وي سي با ارتفاع 60 سانتي متر و قطر 15 سانتي متر که با خاک شن - لومي پر شده بودند، کاشته شده و تا زمان کاربرد تنظيم کننده هاي رشد، تحت سه تيمار آبياري (با فواصل 2، 5 و 10 روز) آب کافي دريافت نمودند. براي اجراي اين تحقيق از آزمون اسپليت پلات در قالب بلوک هاي کامل تصادفي استفاده شد. نتايج نشان داد که ترينگزاپک اتيل ضمن افزايش کيفيت چمن تحت شرايط خشکي و کاهش ارتفاع کانوپي براي حدود سه هفته هيچ گونه تاثير منفي روي طول ريشه از خود نشان نداد. کل مواد خشک حاصل از سر برداري توسط ترينگزاپک اتيل در غلظت هاي 200 و 100 گرم در هکتار به ترتيب حدود %41 و %47 و توسط پاکلوبوترازول در غلظت هاي 600 و 400 گرم در هکتار به ترتيب %58 و %53 کاهش يافت. در اين آزمايش پاکلوبوترازول ضمن تاثير ناچيز روي کيفيت ظاهري، تاثيري منفي از خود روي ريشه چمن نشان داد ضمن آنکه تاثير ترينگزاپک اتيل در اين مورد معني دار نبود.