حق بر غذا: پيش شرط تحقق ساير حقوق

حق بر غذا به عنوان حق بنيادين هر شخص، حق بر رهايي از گرسنگي و دسترسي پايدار به غذا با کيفيت و کميتي است که پاسخگوي نيازهاي غذايي و فرهنگي او باشد. تحقق اين حق با برآوردن نيازهاي اوليه و اساسي انسان، زمينه تحقق ساير حقوق بشري شخص را فراهم مي کند و از اين جهت با کرامت انساني مرتبط است. حق بر غذا به عنوان يکي از حقوق زير مجموعه حقوق اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي ماهيتاً و از نظر مکانيزمهاي تضمين حق، مشابه حقوق مندرج در ميثاق بين المللي حقوق اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي است. از اين رو، تحقق آن تدريجي و با اتخاذ تمامي تدابير مناسب است. تدوين استراتژيهاي ملي، قانونگذاري، اقامه پذيري حق بر غذا، پيشنهاد الحاق پروتکل اختياري بر ميثاق بين المللي حقوق اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي که متضمن آيين شکايات فردي باشد همگي گامهايي در جهت تحقق اين حق در سطح ملي و بين المللي است. گامهايي که براي به نصف رساندن ميزان فقر تا سال 2015 اتخاذ شده چندان موفق نبوده، در حالي که نيمي از آن مدت نيز سپري شده است.