مقايسه مرحله بندي فيبروز کبدي با نشانگرهاي بيوشيميايي در مراجعين به بيمارستان لقمان حکيم و آيت اله طالقاني تهران، 84-80

سابقه و هدف: فيبروز کبدي نتيجه محتوم بيماري هاي مزمن کبدي مي باشد که سرانجام به سمت سيروز پيشرفت مي کنند. ارزيابي حضور و شدت فيبروز کبدي در بيماران مزمن کبدي اهميت زيادي در تعيين استراتژي درمان، پاسخ به درمان، پروگنوز و ريسک فاکتورهاي بالقوه جهت بروز عوارض بيماري دارد. تاکنون بيوپسي کبد بهترين روش ارزيابي فيبروز کبد شناخته شده است ولي از آن جايي که روشي تهاجمي همراه با عوارض زيادي براي بيمار است، محققان به دنبال جايگزيني مناسب براي آن هستند و يکي از جايگزين هاي پيشنهادي استفاده از مارکرهاي بيوشيميايي و نيز تعداد پلاکت ها است. هدف از انجام اين تحقيق، بررسي تعدادي از عوامل بالا است.
مواد و روش ها: 130 بيمار شامل 94 مرد (%72.3) و 36 زن (%27.7) که بيوپسي کبد شده بودند در يک مطالعه گذشته نگر مورد بررسي قرار گرفتند. داده هاي بيماران با مراجعه به پرونده پزشکي و باز بيني لام هاي پاتولوژي و گزارش آن ها جمع آوري شدند و به کمک نرم افزار آماري SPSS 11.5 مورد تجزيه و تحليل مقايسه قرار گرفتند.
يافته ها: بررسي ارتباط سن با شدت فيبروز نشان داد که با افزايش سن به ميزان شدت فيبروز اضافه مي شود. در بررسي شيوع فيبروز در زنان و مردان تفاوت معني داري بين دو جنس وجود نداشت. در مقايسه بين بيماراني که فيبروز نداشتند و آن هايي که فيبروز داشتند مشخص گرديد که نسبت AST به پلاکت به دليل داشتن Cut off Point مشخص، مارکر مناسبي براي افتراق عدم حضور فيبروز از فيبروز متوسط و فيبروز شديد مي باشد Cut off Point = 0.39) با PPV = 0.7 و NPV = 0.54 براي افتراق عدم حضور فيبروز از فيبروز متوسط و Cut off Point = 0.25 با PPV = 0.76 و NPV = 0.7 براي افتراق عدم حضور فيبروز از فيبروزهاي شديد(. در مقايسه بين سه گروه بيماران با فيبروز خفيف، متوسط و شديد به اين نتيجه رسيديم که پلاکت براي افتراق فيبروز خفيف از مواد متوسط فيبروز به دليل داشتن Cut Off Point = 158500، گزينه مناسبي است در حالي که براي افتراق فيبروز خفيف و شديد پلاکت و آلبومين، هر دو گزينه هاي مناسبي هستند، در اين مطالعه Cut off Point = 3.6 براي آلبومين و Cut off Point = 15100 براي پلاکت به دست آمد. براي تفکيک فيبروز متوسط و شديد، نتوانستيم مارکر مناسبي بيابيم.
نتيجه گيري: يافته ها در اين مطالعه بيان گر آن بود که افزايش سن، ريسک فاکتوري براي شدت يافتن فيبروز مي باشد. به منظور افتراق عدم وجود فيبروز از فيبروز متوسط و افتراق عدم وجود فيبروز از فيبروز شديد نسبت AST به پلاکت داراي Cut off Point مناسبي است. پلاکت براي افتراق فيبروزهاي خفيف از فيبروزهاي متوسط و فيبروزهاي خفيف از مواد شديد فيبروز مرز مشخصي دارد. علاوه بر آن آلبومين نيز براي افتراق فيبروز خفيف از شديد Cut off Point مناسبي دارد. از آن جا که هيچ کدام از اين مارکرها توانايي افتراق همه مراحل فيبروز را از يکديگر ندارند، نمي توان آن ها را به عنوان يک تست استاندارد معرفي نمود. يافتن تستي مناسب و استاندارد جهت جايگزين شدن بيوپسي نياز به تلاش و بررسي هاي بيش تري دارد که اميدواريم در تحقيقات بعدي محقق شود.