پهنه بندي خطر حركت هاي توده اي با استفاده از دو روش رگرسيون چند متغيره (MR) و تحليل سلسله مراتبي(AHP) (مطالعه موردي حوزه آبخيز گرمي چاي)

بررسي عوامل موثر در وقوع لغزش هاي يك منطقه و پهنه بندي خطرهاي حاصل از آن مي تواند كمك موثري در كاهش خسارت هاي حاصل از اين پديده بنمايد، تحقيق حاضر تلاشي در اين زمينه بوده و با بررسي عوامل موثر ايجاد زمين لغزش ها و روش هاي مختلف پهنه بندي خطر حركت هاي توده اي، اقدام به پهنه بندي حوزه آبخير گرمي چاي به دو روش رگرسيون چند متغيره وتحليل سلسله مراتبي نموده است. روش كار به اين صورت انجام گرفت كه ابتدا عوامل موثر در وقوع زمين لغزش هاي منطقه بررسي شده و مهم ترين عوامل موثر به ترتيب اولويت شامل سنگ شناسي، شيب، كاربري اراضي، عناصر خطي، بارش، جهت دامنه و ارتفاع شناسايي شدند و سپس نقشه پراكنش زمين لغزش ها تهيه شد. در روش رگرسيون چند متغيره از چهار تيمار اول استفاده شد و نقشه واحدهاي همگن ژئومورفولوژي مربوط به آنها توسط GIS تهيه شد. به منظور كم كردن عوامل و وزن دهي آنها از درصد سطح لغزش يافته در واحدهاي مختلف استفاده شد و تجزيه تحليل آماري با استفاده از روش گام به گام انجام گرفت كه در نهايت مدل پهنه بندي با استفاده از اين روش با حذف عامل بارش به دست آمد. در روش تحليل سلسله مراتبي از هفت عامل ياد شده استفاده شد كه در اين روش عوامل در نظر گرفته شده به صورت زوجي مقايسه شده و وزن عوامل محاسبه مي شود. براي كلاسه بندي عوامل نيز از منحني تجمعي استفاده شد و با در نظر گرفتن درصد سطح لغزش يافته امتيازدهي آنها انجام پذيرفت. در پايان با در نظر گرفتن وزن هاي به دست آمده براي هر عامل و امتيازهايي كه به خود اختصاص دادند مدل پهنه بندي به دست آمد در مقايسه نتايج به دست آمده با استفاده از اين دو روش معلوم شد كه، روش تحليل سلسله مراتبي سيستم ها به دليل برخورداري از متغيرهاي بيشتر و كلاسه بندي اصولي و بدون اعمال نظر كارشناس نسبت به روش رگرسيون چند متغيره از اهميت بيشتري برخوردار بوده و دقت بيشتري دارد. بنابراين مدل به دست آمده از اين روش به عنوان مدل نهايي انتخاب شد.