ارتباط نسبت محيط سر به عرض دندان هاي قدامي فك بالا

مقدمه: انتخاب اندازه دندان هاي قدامي فك بالا، اولين بناي زيبايي را براي بيماران بدون دندان مي سازد. براي تخمين عرض دندان هاي قدامي بالا، تلاش هاي زيادي صورت گرفته است. هدف از اين تحقيق، تعيين ارتباط نسبت محيط سر با عرض دندان هاي قدامي فك بالا بود.
روش ها: در اين مطالعه توصيفي-تحليلي، که در دانشكده دندان پزشكي اصفهان بر روي 98 نفر از دانشجويان اين دانشكده با رده سني 40-18 سال انجام گرديد (49 پسر و 49 دختر). ابتدا از هر نمونه كست تهيه شد. سپس از روي کست هر فرد، عرض 6 دندان قدامي فك بالا بصورت مجموع ابعاد مزيوديستالي دندان هاي قدامي فك بالا در ناحيه حداكثر عرض تاج اندازه گيري شد. اندازه گيري يک بار با كوليس ديجيتالي با دقت 01/0 ميلي متر و بار ديگر با خط كش قابل انعطاف انجام شد. محيط سر توسط متر خياطي از ناحيه گلابلا و برجسته ترين نقطه پس سري اندازه گيري شد. تحليل يافته ها توسط T-student و ضريب همبستگي پيرسون انجام گرفت.
يافته ها: در مردان، ميانگين نسبت محيط سر به مجموع عرض دندان هاي قدامي فك بالا در اندازه گيري با خط كش قابل انعطاف 6/10 به 1 و در اندازه گيري با كوليس ديجيتالي 32/12 به 1 به دست آمد. در زنان اين اندازه ها به ترتيب 37/10 به 1 و  15/12 به 1 بود. ضريب همبستگي پيرسون بين محيط سر و عرض دندان هاي قدامي فك بالا در اندازه گيري عرض دندان ها با خط كش برابر با 343/0 و در اندازه گيري با كوليس ديجيتالي برابر با 508/0 بود.
نتيجه گيري: با توجه به محدوديت هاي اين مطالعه، نتايج نشان مي دهد كه مي توان از محيط سر به عنوان يک روش براي تعيين عرض دندان هاي قدامي فك بالا در بيماران بي دندان استفاده كرد. اين روش به خصوص زماني كه عرض دندان هاي قدامي فك بالا توسط كوليس ديجيتالي تعيين مي شود کاربرد دارد. اما بين نسبت هاي ذكر شده و جنسيت ارتباط معني داري وجود نداشت.