تاثير گيرنده هاي يونوتروپيک و متابوتروپيک گلوتامات بر اخذ غذا در جوجه خروس هاي گوشتي

در اين مطالعه تاثير سيستم گلوتاماترژيکي بر اخذ غذا در جوجه خروس هايي که 24 ساعت از خوردن غذا محروم بوده اند مطالعه گرديد. تزريق داخل بطن مغزي صفر، 0.675، 1.25 و 2.5 نانومول گلوتامات اخذ غذا را به صورت وابسته به مقدار، کاهش و تاخير در آغاز «خوردن غذا» را افزايش داد. پيش تزريق 2.5 نانومول از -3 هيدروکسي -2-کينوزالين کربوکسيليک اسيد، آنتاگونيست گيرنده هاي يونوتروپيک گلوتامات به طور معني داري به افزايش اخذ غذا و کاهش زمان آغاز غذا خوردن منجر گرديد. پيش تزريق 2- نانومول آلفا – متيل - 4- سولفونوفنيل گليسين، آنتاگونيست گيرنده متابوتروپيک گلوتامات به شدت اخذ غذا را کاهش و زمان آغاز غذا خوردن را افزايش داد. اين يافته ها براي اولين بار نشان داده اند که گلوتامات به عنوان يک ميانجي عصبي در تنظيم مرکزي اخذ غذا در جوجه خروس گوشتي دخالت دارد. اين اثر احتمالا توسط هر دو گيرنده يونوتروپيک و متابوتروپيک تعديل مي گردد. به نظر مي رسد که در اين فرآيند هر دو نوع گيرنده هاي پيش سيناپسي و پس سيناپسي دخالت داشته باشند.