بررسي دوازده ساله فراواني علل و عوارض تراكئوستومي اطفال در بيمارستان حضرت رسول اکرم (ص)

زمينه و هدف: تراكئوستومي (Tracheostomy)، يكي از راه هاي عمده اداره مشكلات راه هاي هوايي فوقاني مي باشد. به علت فيزيولوژي و ساختار تكامل نيافته راه هاي هوايي در كودكان و نيز متفاوت بودن دلايل و عوارض تراكئوستومي در آنان، انسدادها و مشكلات مربوط به اين مسيرها از اهميت ويژه اي برخوردار است كه شايد تاكنون در كشور ما چنان كه بايد به آن پرداخته نشده است و اطلاعات پزشكان و پرسنل درماني از نكات خاص مربوط به اين رده سني كافي نباشد. با توجه به نبود اطلاعات زمينه اي در مورد علت ها و مشكلات ناشي از اين جراحي در ايران، در اين مطالعه به ارزيابي اين موارد پرداخته شد تا با بررسي تفاوت هاي موجود با ديگر نقاط، نقايص درماني آشكارتر شوند.
روش بررسي: مطالعه به صورت گذشته نگر (Retrospective) و با بررسي پرونده هاي بستري (Case series) و درمانگاهي بيماراني كه از سال 1372 تا 1383 در بيمارستان حضرت رسول اكرم (ص) به هر شكل تحت تراكئوستومي قرار گرفته بودند، انجام شد. اطلاعات مربوط به مشخصات دموگرافيك، يافته هاي باليني و درماني مورد نظر، از پرونده ها استخراج شده، با كمك نرم افزار SPSS تحت تجزيه و تحليل قرار گرفتند.
يافته ها: از 365 بيماري كه در اين سال ها تحت تراكئوستومي قرار گرفته بودند، اطلاعات 344 نفر قابل استناد و كامل بود كه 51 نفرشان زير 12 سال و 293 نفر باقي مانده، بالاي 12 سال بودند. 12 نفر (23.5%) زير 12 ساله ها، دختر و 39 نفرشان (76.5%) پسر بودند. شايعترين مشكل منجر به تراكئوستومي در آنان ناهنجاري هاي عصبي (19.6%) و تنگي ساب گلوت (%15.7) (Subglottic stenosis) بود. 9 نفر (17.6%) گرفتار عوارض زودرس و 13 نفر (25.5%) درگير عوارض ديررس آن شده؛ 11 نفرشان (21.6%) فوت كردند كه مرگ هيچ كدام به دنبال عوارض تراكئوستومي نبوده است.
نتيجه گيري: در اين پژوهش، آشكار گشت كه علل انجام تراكئوستومي، نوع عوارض و بروز آنها و ميزان مرگ و مير در اين مركز، تقريبا مشابه ساير نقاط جهان مي باشد. بر اين اساس مي توان ادعا كرد سطح آگاهي و نحوه برخورد با اين بيماران، در حد مطلوبي است.