بررسي رابطه بين سطح بينش با تحصيلات و علايم مثبت و منفي اسكيزوفرني

زمينه و هدف: اسكيزوفرني از جمله اختلالاتي است كه مي تواند باعث افت ضريب هوشي و توانايي هاي ذهني فرد شود و همچنين علايمي كه در اين بيماري ديده مي شود به طور مستقيم و غير مستقيم با ظرفيت هاي هوشي بيمار مرتبط است. بعضي از محققين نشان داده اند كه توانمندي ذهني و تحصيلي بيمار و سطح بينش بيماران اسكيزوفرن با وضعيت باليني بيماران نيز ارتباط دارد. تحقيق حاضر به بررسي ارتباط بين سطوح بينش بيماران مبتلا به اسكيزوفرني و سطوح تحصيلات بيمار و علايم مثبت و منفي بيماران مي پردازد.
روش تحقيق: اين مطالعه مقطعي شامل 125 بيمار مبتلا به اسكيزوفرني است كه در سنين بين 18 و 45 سال بوده و به بيمارستان دانشگاهي روانپزشكي ابن سيناي مشهد مراجعه كرده اند. مطالعه از ارديبهشت 1384 لغايت ارديبهشت 1386 ادامه يافته است. توسط آزمون نشانگان مثبت و منفي اسكيزوفرني، به ارزيابي شدت اختلال بررسي گرديد. به جهت بررسي سطح بينش از Schedule for assessing the three components of insight (SATCI) استفاده شد.
يافته ها: در تحليل داده هاي بدست آمده از آزمون هاي تحليل همبستگي پيرسون استفاده شده و سطح معني داري p<0.05 تعريف شد. بين سطح تحصيلات بر اساس سنوات تحصيلي و سطح بينش رابطه مثبت معني داري وجود داشت (p<0.05) و ميانگين نمره آزمون PANSS در هر سه علايم مثبت، منفي و كلي با نمره آزمون SATCI ارتباط معكوس معني داري داشت (p<0.05).
نتيجه گيري: سطح تحصيلات بيماران اسکيزوفرن به طور چشمگيري با ميزان بينش آنها ارتباط دارد. همچنين بين شدت باليني بيماري و سطح بينش بيماران ارتباط معکوسي وجود دارد و اين ارتباط با هر دو نوع علايم مثبت و منفي اسکيزوفرني ديده مي شود.