بررسي تاثير سرم موش حامله بر روي سلولهاي دندريتيك در القاي تحريك لنفوسيت هاي T و توليد سيتوكين هاي IL-10 و IFN-g

بزرگمهر محمود; موذني سيدمحمد; نيكو شهره; زرناني اميرحسن

مشخصات مقاله

عنوان نشریه:

علوم پزشكي رازي (مجله دانشگاه علوم پزشكي ايران) : زمستان 1386 , دوره 14 , شماره 57 ; از صفحه 41 تا صفحه 52 .

عنوان مقاله:

بررسي تاثير سرم موش حامله بر روي سلولهاي دندريتيك در القاي تحريك لنفوسيت هاي T و توليد سيتوكين هاي IL-10 و IFN-g

نویسندگان:

بزرگمهر محمود, موذني سيدمحمد*, نيكو شهره, زرناني اميرحسن

آدرس:

* گروه ایمنی شناسی، دانشکده علوم پزشکی، بزرگراه جلال آل احمد، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

چکیده:

زمينه و هدف: رد نشدن جنين نيمه آلوژن به وسيله سيستم ايمني مادر، موضوعي است كه مدت نيم قرن، مورد توجه محققين بوده است و در مورد چگونگي اين پديده، پيشنهادات متعددي ارايه گرديده است. تئوري غلبه پاسخ ايمني T helper 2) Th2) در سطح تماس مادر- جنين طي حاملگي موفق، جزء فرضيه هايي است كه از جوانب مختلف مورد تاييد قرار گرفته است، ولي در مورد اثرات سيستميك حاملگي بر سيستم ايمني، نظريه هاي ضد و نقيض زيادي وجود دارند. سلولهاي دندريتيك، به عنوان تواناترين فعال كننده لنفوسيت هاي T دست نخورده، قابليت القاي پاسخ ايمني و همچنين القاي تحمل ايمني را به صورت همزمان دارا مي باشند. اين سلولها همچنين مي توانند باعث جهت گيري سلولهاي Th به سمت Th1 يا Th2 شوند. بنابراين به نظر مي رسد كه سلولهاي دندريتيك به عنوان يكي از عوامل موثر، در تنظيم پاسخ ايمني طي حاملگي نقش مهمي را بعهده داشته باشند. اين مطالعه با هدف بررسي اثر سرم موش حامله بر توانايي سلولهاي دندريتيك در تحريك پاسخ اختصاصي به آنتي ژن در لنفوسيت هاي T و همچنين القاي پروفايل سيتوكيني در آنها انجام گرفت.
روش بررسي: در اين مطالعه تجربي، سرم موشهاي حامله آلوژنيك (Balb/c´C57BL/6) بين روزهاي 11-9 (اواسط) حاملگي جمع آوري شد. سلولهاي دندريتيك، طي روشي سه مرحله اي شامل هضم آنزيمي بافت طحال با كلاژناز، جداسازي سلولهاي كم چگال به كمك محيط گراديان غلظت نايكودنز و سرانجام چسبندگي به پلاستيك، از طحال موشهاي Balb/c جدا شدند. ميزان خلوص سلولهاي دندريتيك جدا شده، با كمك آنتي بادي ضد شاخص CD11c و روش فلوسيتومتري تعيين گرديد. سلولهاي دندريتيك با Conalbumin، به عنوان آنتي ژن خارجي، طي كشت شبانه بارگذاري شدند. به تعدادي از كشت ها، سرم موش حامله با غلظت نهايي %2.5 اضافه گرديد. دو گروه ديگر از سلولهاي دندريتيك طي بارگذاري با آنتي ژن، به ترتيب با سرم موشهاي ماده غيرحامله و Fetal bovine serum) FBS)، مجاور شدند. سلولهاي دندريتيك بارگذاري شده، به كف دست موشها تزريق گرديدنــد. گره هــاي لنفاوي براكيــال (ناحيه اي) موشهــاي ايمن شده، برداشته شد و سلولهاي آن در حضور Conalbumin كشت داده شدند. ميزان تكثير لنفوسيت ها پس از 5 روز با استفاده از تايميديــن راديواكتيـو اندازه گيري شد. توليد (Interferon-g) IFN-g و Interleukin-10) IL-10) به وسيله سلولهاي T تحريك شده، با استفاده از تكنيك (Sandwich Enzyme-Linked Immunoadsorbent assay) Sandwich ELISA، در سوپ رويي حاصل از كشت لنفوسيت هاي T، تعيين گرديد. نتايج بدست آمده با استفاده از آزمون غير پارامتري Mann-whitney مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند.
يافته ها: نتايج بدست آمده نشان دادند كه سلولهاي دندريتيك بارگذاري شده با آنتي ژن، در مجاورت سرم غيرحامله، باعث القاي پاسخ تكثيري قوي در سلولهاي T شدند و همچنين توليد مقادير زيادي از IFN-g و IL-10 را در آنها القا نمودند، ولي مجاورسازي سلولهاي دندريتيك با سرم موش حامله، توانايي آنها را در القاي پاسخ تكثيري اختصاصي آنتي ژن در لنفوسيت هاي T ، به ميزان قابل ملاحظه اي مهار نمود. همچنين ميزان توليد IFN-g و IL-10 به وسيله سلولهاي غدد لنفاوي گروه مجاور شده با سرم حامله، به ميزان قابل ملاحظه اي كاهش پيدا كرد.
نتيجه گيري: نتايج بدست آمده نشان مي دهند كه سرم موش حامله بر توانايي سلولهاي دندريتيك در القاي پاسخ تكثيري اختصاصي به آنتي ژن و همچنين ترشح سيتوكين به وسيله سلولهاي T، اثر مهاري دارد. اثرات مهاري را مي توان به تاثير فاكتورهايي از قبيل (Prostaglandin E2) PGE2, IL-10 (Human leucocyte antigen-G) HLA-G، پروژسترون و تعدادي از عوامل ديگر كه به طور عمده در سطح تماس مادر ـ جنين ترشح مي شوند ولي به علت بروز پديده سرريز، در سرم حامله نيز موجود مي باشند، نسبت داد، ولي تعيين دقيق مكانيسم هاي دخيل در اين پديده نياز به بررسي هاي بيش تري دارد.