باززايي گياهچه با فراواني بالا در گياه دوپايه ترشك

تـــرشك (Rumex acetosa L.) يك گونه دوپايه و چند ساله از خانواده Polygonaceae است كه به عنوان يك گياه مدل در مطالعات ژنتيك مولكولي تعيين جنسيت به كار مي رود. در اين تحقيق به منظور دستيابي به مناسب ترين نوع ريزنمونه و محيط كشت براي باززايي اين گياه، ريزنمونه هاي برگ، دمبرگ، لپه، محور زير لپه و ريشه بر روي محيط MS حاوي ويتامين ها با دو درصد ساكارز و 0.8 درصد آگار و تركيبات متفاوت هورموني كشت شدند. اكسين هاي ايندول 3- استيك اسيد (IAA)، آلفا- نفتالين استيك اسيد (NAA) و سيتوكينين هاي زآتين (Zeatin)، 6- بنزيل آمينو پورين (BAP)، تيديازارون (TDZ) و كينتين (Kin) و نيز جيبرليك اسيد (GA₃) همراه با BAP و IAA به محيط هاي كشت اضافه گرديد. آزمايش ها به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملا تصادفي انجام شد. كالوس دهي و باززايي كالوس هاي حاصل از ريزنمونه هاي كشت شده ارزيابي شدند. مناسب ترين نوع ريزنمونه و محيط كشت به ترتيب برگ و محيط موراشيگ و اسكوگMS) ) حاوي 0.75 ميليگرم در ليتر IAA و 1.5 ميليگرم در ليتر BAP  تعيين گرديد. ميزان كالوس دهي و باززايي از ريزنمونه برگ در اين محيط كشت به ترتيب 100 و 81 درصد ثبت گرديد. نمونه هاي باززايي شده از ريزنمونه برگ در اين محيط داراي چندين نوساقه Proliferation)) بودند. مطالعات بافت شناسي نشان داد كه ايجاد سلول هاي فعال و متراكم از بخش هاي مركزي كالوس و گسترش آن ها به سمت حاشيه آن با تشكيل آغازي هاي منفرد يا متجمع منشا باززايي نوساقه است. نتايج حاصل ارايه گر روشي نوين، ساده، كوتاه و در عين حال كارآمد در باززايي اين گياه مدل جهت مطالعات ژنتيكي وانتقال ژن است.