تاثير كوتريموكسازول بر رفتارهاي جنسي و تغييرات بافت بيضه در موش هاي صحرايي نر بالغ

سابقه و هدف: گزارش هاي پراكنده اي از اثرات داروي كوتريموكسازول بر روي اسپرماتوژنز ارايه شده، اما در مورد اثر اين دارو بر رفتارهاي جنسي سوابقي مشاهده نشده است. طبق گزارشات، تاثير كوتريموكسازول در روند اسپرماتوژنز و بافت شناسي بيضه به اثبات رسيده است. هدف از اين تحقيق تعيين تاثير داروي كوتريموكسازول بر رفتارهاي توليد مثلي موش هاي صحرايي نر بالغ در سال 1382 مي باشد.
مواد و روش ها: در اين مطالعه ي تجربي تعداد 50 سر موش صحرايي نر بالغ از نژاد ويستار انتخاب و به 5 گروه 10 تايي تقسيم شدند. وزن موش ها 200 تا 220 گرم بود. گروه شم حلال دارو و گروه هاي تجربي نيز به ترتيب مقادير 120، 60 و 30 ميلي گرم بر كيلوگرم داروي كوتريموكسازول دريافت كردند، گروه كنترل نيز هيچ ماده اي دريافت نمي كرد. دارو به مدت 14 روز به صورت زير جلدي تزريق شد. پس از هر بار تزريق رفتارهاي جنسي مشاهده و در پايان روز چهاردهم بيضه ها خارج و مقاطع بافتي تهيه و به وسيله ميكروسكوپ نوري بررسي شدند.
يافته ها: مدت زمان تاخير در جفت گيري، مدت زمان تاخير در دخول، دوره ي زماني پس انزالي و مدت زمان تاخير در انزال افزايش معني داري را در مقايسه با گروه كنترل نشان دادند ((P<0.05 و تعداد دفعات جفت گيري همراه با دخول و دوره ي زماني بين دخولي كاهش يافتند ((P<0.05. فاكتورهاي تعداد دفعات جفت گيري بدون دخول و كفايت جفت گيري هيچ تغييري را نشان ندادند. بررسي هيستولوژيكي بافت بيضه نشان داد كه تجويز كوتريموكسازول با مقدار 120 ميلي گرم بر كيلو گرم باعث كاهش تراكم اسپرماتوزوييد ها در لوله هاي مني ساز و كاهش سلول هاي سرتولي مي شود اما تغييري از نظر آرايش و تعداد سلول هاي لايديگ به وجود نمي آورد.
نتيجه گيري و توصيه ها: بر اساس اين تحقيق و مطالعات ساير محققان احتمالا كوتريموكسازول باعث كاهش انگيزش و عملكرد جنسي مي شود. هم چنين كوتريموكسازول با تاثير مستقيم بر بافت بيضه باعث از بين رفتن اسپرماتوزوييد و كاهش سلول هاي سرتولي مي شود.