توجه به بهره وري فعاليتهاي كشاورزي از جمله كشت گندم، يكي از مهمرين ابعاد برنامه ريزي اقتصادي مي باشد. هدف اين پژوهش نيز سنجش و تبيين بهره وري نظامهاي بهره برداري كشت گندم استان تهران مي باشد. بدين منظور بهره وري نيروي كار، ماشين آلات، كودهاي نيتروژنه و فسفره، آب، بذر و همچنين بهره وري كل عوامل توليد (شاخص ابتدايي، كندريك و ديويژيا) از طريق رويكرد تابع توليد محاسبه شد و براي تحليل و تبيين بهره وري كل عوامل توليد (TFP)، از تحليلهاي همبستگي و رگرسيوني استفاده شد. 240 نفر از گندمكاران از طريق نمونه گيري طبقه بندي شده، انتخاب شدند و مورد مصاحبه قرار گرفتند. نتايج تحقيق نشان داد ميزان عملكرد در واحد سطح، ميزان پايداري واحد توليد، سطح توسعه كشاورزي در منطقه، سطح زير كشت گندم، تجربه بهره بردار و سطح تحصيلات خانواده او، دانش فني و زراعي و دارايي بهره برداران مورد مطالعه، مهمترين عوامل موثر بر TPF گندمكاران استان تهران مي باشد.