از نظر تعريف، سقط جنين به خاتمه بارداري قبل از اينکه جنين توانايي زندگي در خارج از رحم مادر را يافته باشد اطلاق مي گردد. معمولا اين زمان را قبل از هفته بيستم بارداري و وزن جنين را کمتر از پانصد گرم ذکر مي کنند.
سقط جنين انواع مختلفي دارد: در يک حالت بعد از شروع بارداري، به دلايل جنيني يا مادري، محصول بارداري محکوم به خروج خودبخود از رحم مادر است. اين نوع را سقط جنين خودبخود مي گويند. در حالتي ديگر، در فرايند بارداري مشکلي وجود ندارد ولي به دلايلي بطور ارادي خاتمه داده مي شود. اين نوع سقط جنين را عمدي يا ارادي يا القا شده مي گويند و از آنجا که در اکثر جوامع اين نوع سقط جنين، مغاير با قوانين است، به آن جنايي يا غيرقانوني نيز گفته مي شود.