مقايسه وضعيت ايمني نسبت به ويروس سرخجه قبل و بعد از اجراي برنامه همگاني واكسيناسيون سرخك- سرخجه در زنان مشهد، 1384-1381

مقدمه: سرخجه، بيماري ويروسي راش دار دوره كودكي است؛ كه اهميت اصلي آن به دليل سندرم سرخجه مادرزادي در نوزاد است. اين بيماري در صورت ابتلاي خانم باردار غير ايمن به ويروس به خصوص در هفته هاي اول حاملگي ايجاد مي شود و علايمي مانند اختلال شنوايي، كاتاراكت، گلوکوم، ميكروسفالي و عقب ماندگي ذهني، آنومالي هاي قلبي و علايم ديگر ايجاد مي کند. در سال 1382 واکسيناسيون همگاني سرخک- سرخجه در افراد 5- 25 ساله انجام شد. اين مطالعه با هدف تاثير واکسيناسيون در افزايش سطح ايمني انجام شده است.
روش كار: اين مطالعه توصيفي – مقطعي بر زنان و مراجعه کننده به آزمايشگاه کلينيک ويژه بيمارستان امام رضا (ع) در سالهاي 1381– 1384 انجام شد. 1698 نفر (1148 نفر 23- 15 ساله) از زنان مراجعه کننده جهت مشاوره، قبل از اجراي برنامه و 354 نفر (162 نفر 23- 15 ساله) بعد از اجراي برنامه مورد مطالعه قرار گرفتند. غلظت IgG ضد سرخجه به روش الايزا تعيين گرديد. مشخصات فردي، نتايج IgG در پرسشنامه جمع آوري گرديد، اطلاعات جمع آوري شده با استفاده از آمار توصيفي و جداول توزيع فراواني و نرم افزار SPSS ويراست 12 پردازش شد.
نتايج: ميزان ايمني در گروه قبل از واکسيناسيون، 67.19% و در محدوده سني 23-15 سال 70.38% بود. در گروه بعد از واکسيناسيون اين دو ميزان به ترتيب 77.40% و 89.50% بود. نتايج نشان دادند در افراد غير واكسينه، با افزايش سن ايمني کاهش مي يابد.
نتيجه گيري: محاسبات آماري، نشان دهنده تاثير واكسيناسيون در بهبود وضعيت ايمني است (P<0.001 و Z=5.11). جهت ايمن سازي افراد غير واكسينه، واكسيناسيون زنان بالاي 25 سال توصيه مي شود.