ارتباط بين چند شكلي ژن IL-1Ra در دهنده و گيرنده پيوند مغز استخوان با بيماري پيوند عليه ميزبان به عنوان يك عامل پيش آگهي دهنده

سابقه و هدف: GVHD بيماري است كه در 40-20 درصد از گيرندگان پيوند هماهنگ از نظر HLA ديده مي شود. شماري از پژوهش ها نشان داده اند كه چند شكلي در ژن هاي سايتوكاين، بر مشكلات پس از پيوند تاثير مي گذارد. يكي از اعضاي اين خانواده (IL-1RN) آنتاگونيست گيرنده (IL-1Ra)IL-1 را كد مي كند كه يك مولكول با خاصيت ضد التهابي است و با IL-1a و IL-1b در اتصال به گيرنده رقابت مي كند. ميزان شركت IL-1 در پاسخ هاي پيش التهابي، بستگي به توازن بين اين سه مولكول دارد. هدف پژوهش حاضر، با توجه به عدم وجود گزارش مشابه در ايران، بررسي چند شكلي ژن IL-1Ra و اثر احتمالي آن روي نتيجه پيوند بوده است.
مواد وروش ها: در اين مطالعه كه از نوع هم گروهي (Cohort) بود، نمونه هاي 175 گيرنده و 175 دهنده پيوند مغز استخوان كه از نظر HLA سازگار بودند جمع آوري گرديد و DNA آن ها با استفاده از روش PCR-VNTR و الكتروفورزروي ژل آگارز از نظر چند شكلي ژن IL-1Ra بررسي گرديد. ارتباط ژنوتيپ بيمار از نظر آلل مورد نظر و اطلاعات باليني با بروز aGVHD مطالعه شد. ارتباط بين ژنوتيپ دهنده و گيرنده و رتبه GVHD آن ها پس از پيوند مورد ارزيابي قرار گرفت. در مورد آلل ها، ارتباط هر كدام با aGVHD به تنهايي توسط نرم افزار SPSS 11.5 تحليل آماري گرديد. خطر نسبي و نسبت شانس در آلل هاي مختلف ژن IL-1Ra محاسبه شد و دقت آن از طريق محاسبه فاصله اطمينان 95% تعيين گرديد.
يافته ها: فراواني رتبه هاي aGVHD در اين مطالعه شامل رتبه صفر (n=67)، رتبه (n=31) 1، رتبه (n=48) 2، رتبه (n=24) 3 و رتبه (n=5) 4 بودند. فراواني آلل (410 bp) 1 ژن IL-1Ra با فراواني %80.6 شايع ترين آلل در جمعيت بيماران مورد بررسي و آلل (240 bp) 2 با فراواني %6.3 دومين آلل شايع بود. فراواني آلل ها با آن چه پيش تر گزارش شده بود تا حدودي متفاوت بود و ارتباطي بين هيچ يك از چند شكلي ها با بروز aGVHD مشاهده نگرديد. هم چنين سن دهنده و گيرنده، نوع بيماري به ويژه بيماري تالاسمي عامل هاي خطر مهمي براي بروز aGVHD محسوب مي شدند.
نتيجه گيري: به طور كلي فراواني آلل هاي ژن IL-1Ra در ايران در جمعيت مورد مطالعه تعيين گرديد. در مورد ارتباط آلل هاي مختلف ژن IL-1Ra به خصوص آلل شماره 2 با aGVHD نياز به بررسي هاي بيشتر مي باشد.