حفاري غير تخريبي در منطقه باستاني پارسه - پاسارگاد

موضوع احداث سد سيوند و مكانيابي حساس آن در منطقه پارسه- پاسارگاد يعني بين آثار به جا مانده از تخت جمشيد و پاسارگاد، از موضوعات مهم و در عين حال نگران كننده از نظر متخصصين باستان شناسي است، چرا كه اين امكان وجود دارد كه سد با انباشت آب و تغيير سامانه آبي منطقه، باعث تخريب اين دو اثر جهاني كه توسط يونسكو به عنوان ميراث جهاني ثبت گرديده اند، شود. علاوه بر آن احداث امكان كاوش ها بيشتر در منطقه را به شدت كاهش مي دهد. در حال حاضر احداث سد تا اتمام تحقيقات باستان شناسان در منطقه، به كندي پيش مي رود. هدف از اين تحقيق افزايش اطلاعات و مستندات باستان شناسي مربوط به اين منطقه با ارزش است. مورد مطالعه خاص آن بستر محيطي تخت جمشيد و پاسارگاد مي باشد. جهت پرهيز از تخريب هاي محيطي كه به واسطه حفاري هاي باستان شناسي ايجاد مي شود، در اين تحقيق با استفاده از روش ها و فناوري هاي تكميل كننده يكديگر يعني كاربرد لايه هاي متفاوت اطلاعات در زمينه هاي محيطي از جمله زمين شناسي، هيدرولوژي، و هيدروژئولوژي و نيز اطلاعات باستان شناسي، استفاده از عكس هاي هوايي و تصاوير ماهواره اي، اطلاعات مورد نياز جمع آوري و مورد تحليل قرار گرفتند. كاربرد GIS و پردازش تصوير، امكان تركيب و همبستگي اطلاعات و لايه هاي متفاوت محيطي و تاريخي را فراهم نمود. نتايج تحقيق شامل بر سه يافته مهم زير در زمينه باستان شناسي منطقه است: 1) تعيين پهنه هاي شامل آثار باستاني مدفون شده در منطقه پارسه - پارسارگاد، كه متمركز بر محيط طبيعي دو پايتخت هخامنشي يعني دشت فروردين (بستر محيطي تخت جمشيد) و دشت مرغاب (بستر محيطي پاسارگاد) است. 2) تعيين احتمال وجود برج و بارو در اطراف مجموعه تخت جمشيد، و 3) مكان يابي درياچه باستاني پاسارگاد.