اثر سيتوژنتيكي امواج فراصوتي درماني پيوسته بر لنفوسيت هاي انسان در مرحله G0 چرخه سلول

علي رغم تحقيقات گسترده اي كه در رابطه با آثار بيولوژيك امواج فراصوتي انجام شده است، هنوز در مورد آثار بيولوژيك آن به ويژه اثر بر مولكول  DNAترديد وجود دارد. از آنجا كه هر گونه تغيير در مولكول  DNAمي تواند موجب آسيب هاي كروموزمي شود، بررسي آثار كلاستوژنيك (آسيب هاي كروموزومي) امواج فراصوتي حايز اهميت است. در اين مطالعه اثر سيتوژنتيك امواج فراصوتي درماني پيوسته با فركانس  ZMH1و توان هاي 0.5، 1 و 1.5 وات بر لنفوسيت هاي تحريك نشده انسان مورد بررسي قرار گرفت. لنفوسيت هاي نمونه خون هپارينه با استفاده از محيط جدا كننده «فايكول هايپاك» جداسازي شد و سپس تحت تاثير امواج فراصوتي قرارگرفت. نمونه هاي تابش ديده در محيطRPMI 1640  كشت داده شد و سلول ها با فيتوهماگلوتينين تحريك شدند و با استفاده از سيتوكلازينB  سلول هاي دو هسته اي در مرحله سيتوكيناز متوقف گرديدند. براي هر نمونه فراواني ميكرونوكلئي در 1000 سلول دو هسته اي مورد بررسي قرار گرفت. نتايج حاصل از بررسي نمونه هاي شاهد، Sham و نمونه هايي كه تحت تابش امواج فراصوتي با توان هاي مختلف از 0.5 تا 1.5 وات قرار گرفتند، نشان داد كه بين گروهSham  و گروه تابش ديده با امواج فراصوتي با توان 0.5 وات اختلاف معني داري وجود ندارد. فراواني ميكرونوكلئي در سلول هايي كه تحت تابش 1 و 1.5 وات امواج فراصوتي قرار گرفتند، اختلاف معني داري را با گروه شاهد و Sham نشان داد (p<0.05). در مطالعه حاضر به علت كوتاهي زمان تابش، افزايش دما محسوس نبود، ليكن پديده هاي مكانيكي امواج فراصوتي شامل آثار شيميايي كه موجب تشكيل راديكال هاي آزاد (احتمالا ناشي از پديده حفره سازي در محيط تابش) مي گردد و لرزش هاي مكانيكي مولكول هاي بزرگ كه ساختمان نسبت شكننده اي دارند، مي تواند نقش عمده اي در ايجاد آسيب كروموزومي در توان هاي بالاتر امواج فراصوتي داشته باشد.