بررسي اثر اعتياد به اپيوم بر قطر مجراي صفراوي مشترك

زمينه و هدف: اعتياد به مواد مخدر يكي از معضلات مهم جوامع بشري است كه متاسفانه شيوع آن در كشور ما به طور نگران كننده اي افزايش يافته است. اپيوم تاثيرات متعددي بر قسمتهاي مختلف بدن دارد كه تاكنون در مورد آنها، مطالعات زيادي انجام شده ولي در خصوص اثر اپيوم بر اتساع مجراي صفراوي مشترك مطالعات اندكي صورت گرفته است.
روش بررسي: اين مطالعه مقطعي، با انتخاب 50 نفر معتاد به اپيوم و 50 نفر شاهد كه از نظر سني و جنسي (همگي مردان 20 تا 60 سال) با هم مطابقت داشتند، انجام شد؛ بدين صورت كه در طول 9 ماه، 50 نفر معتاد به اپيوم از مبتلايان به سوء هاضمه بدون زخم كه حداقل به مدت 2 سال به طور روزانه اپيوم مصرف كرده بودند، انتخاب شدند. قطر مجراي صفراوي مشترك در هر دو گروه (در مجموع 100 نفر) توسط يك متخصص سونوگرافي اندازه گيري شد. در پايان، اثر مدت و روش مصرف اپيوم بر قطر مجراي صفراوي مشترك مورد بررسي و آناليز آماري قرار گرفت.
يافته ها: ميانگين قطر مجراي صفراوي مشترك در افراد معتاد به اپيوم 1.8±4.1 ميلي متر و در گروه شاهد 0.6±2. ميلي متر به دست آمد (p<0.0001 در t-test و p=0.003 در آزمون (Mann-Whitney. روش مصرف )استنشاقي و يا خوراكي) و نوع اپيوم در ميزان قطر مجراي صفراوي مشترك تاثيري نداشت. با استفاده از مدل رگرسيون خطي دريافتيم كه به ازاي هر سال افزايش مدت مصرف اپيوم، 0.17 ميلي متر بر قطر مجراي صفراوي مشترك افزوده مي شود (p<0.0001).
نتيجه گيري: افراد معتاد به اپيوم نسبت به افراد غير معتاد داراي مجراي صفراوي مشترك قطورتري هستند. روش مصرف اپيوم (خوراكي يا استنشاقي) تاثيري در اتساع مجرا ندارد اما هر چه مدت زمان مصرف اپيوم بيشتر باشد قطر مجرا نيز بيشتر مي شود.