اين مقاله به بررسي سلسله مراتب شهري در استان آذربايجان غربي طي دوره سالهای 1375-1355 مي پردازد. شهر اروميه به لحاظ زمينه هاي سياسي، اقتصادي و فرهنگي سبب جذب مهاجرين شده و سلسله مراتب شهري را از قانون مرتبه - اندازه تا حدودي دور كرده است؛ بنحوی كه در سال 1355جمعيت اولين شهر (اروميه) 2.3 برابر دومين شهر (خوي) بوده است در سال 1375جمعيت شهر اروميه 3 برابر جمعيت شهر خوي و شهر بوكان از مرتبه هشتم در سال 1355به رتبه سوم در سال 1375ارتقا يافته است. در مجموع سلسله مراتب شهري در شبكه شهري استان آذربايجان غربي نيمه متعادل است. با ارايه مكانيسم ايجاد فرصت برابر براي همه شهرهاي استان و ارايه خدمات برتر مي توان سلسله مراتب فضايي بهينه را در سطح استان پديد آورد.