بررسي اثر دكسترومتورفان بر پيش آگهي بينايي بيماران مبتلا به انسداد شريان مركزي رتين در سال هاي 81 و 82 در بيمارستان فارابي تهران

هدف: شواهد چنين نشان مي دهد كه گلوتامات نقش مهمي در رتين دارد. دكستر و متورفان آنتاگونيست رسپتورهاي گلوتامات است و بنابراين به نظر مي رسد بتواند از آسيب ايسكميك در رتين جلوگيري كند. شش مطالعه روي خرگوش در زمينه اثر دكستر و متورفان بر كاهش آسيب رتين در انسداد شريان مركزي رتين انجام شده كه جملگي بر اثربخشي آن دلالت دارند. بنابراين هدف اين مطالعه تعيين اثر دكستر و متورفان بر مقدار بهبود LogMar در بيماران مبتلا به انسداد شريان مركزي رتين مي باشد.
روش پژوهش: مليه بيماران مبتلا به انسداد شريان مركزي رتين (به جز آنهايي كه شريان سيليور تينال باز داشتند) مراجعه كننده به اورژانس بيمارستان فارابي تحت درمان هاي معمول قرار گرفته و به صورت تصادفي به يك گروه از آنها دكسترومتورفان (30 ميليگرم 4 بار در روز به مدت 3 هفته با taper كردن در طول يك هفته) داده شد و به گروه ديگر داده نشد.log mar بيماران در ا بتدا و سه ماه بعد از مراجعه ثبت شده و تفاوت در اين دو براي هر نفر محاسبه گرديد و داده نشد.LogMar  بيماران در ابتدا و سه ماه بعد از مراجعه ثبت شد و تفاوت اين دو براي هر نفر محاسبه گرديد و ميانگين اين تفاوت در دو گروه با هم مقايسه شد.
يافته ها: از ميان 30 بيمار مراجعه كننده، 15 بيمار در گروه اول (بدون دكسترومتورفان) و 15 بيمار در در گروه دوم (با دكسترومتورفان) قرار گرفتند. ميانگين سني بيماران 56.33 سال بود. از ميان كل بيماران، تنها دو بيمار در گروه اول دچارnvi  شدند. ميانگين تغيير LogMar در گروه اول 0.6 با انحراف معيار 0.6 و در گروه دوم 1.21 با انحراف معيار از 0.8 بود كه تفاوت آنها معني دار نبود (P=0.01). در بيماراني که بيماري سيستميک مداشتند تفاوت دو گروه معني دار بود (P=0.005) ولي در بيماراني که بيماري سيستميک داشتند تفاوت دو گروه معني دار نبود. (P=0.2). در بيماراني كه قبل از 12 ساعت مراجعه كرده بودند، تفاوت دو گروه معني دار نبودند (P=0.9) ولي در بيماراني که بعد از 12 ساعت مراجعه کرده بودند، تفاوت دو گروه معني دار بود 0.03) و (P=0.005.
بحث: با توجه به معني دار بودن تفاوت تغييرLogMar  در دو گروه، دكستر و متورفان مي تواند در بهبود پيش آگاهي بيماران مبتلا به انسداد شريان مركزي رتين موثر باشد. علت عدم اثربخشي اين دارو در بيماران با بيماران سيستميك مي تواند ضايعات همراه رتين يا اسكيمي شديدتر در اين بيماران باشد. علت عدم اثربخشي اين دارو در بيماران كه بيش از 12 ساعت مراجعه كرده اند مي تواند به علت آگهي بهتر و آسيب كمتر نورون ها باشد.