مقايسه توجه انتخابي شنيداري و توجه تقسيم شده شنيداري در بيماران مبتلا به سكته مغزي با افراد سالم

هدف: بيماريهاي عروقي مغز از جمله مهمترين و شايعترين بيماريهايي مي باشند كه بر سيستم شنيداري مركزي اثر مي گذارند. در پژوهش حاضر سعي گرديده است تا وضعيت توجه شنيداري (انتخابي و تقسيم شده) بيماران مبتلا به سكته مغزي 75-40 ساله كه هيچگونه شكايتي از شنوايي خود نداشتند، بررسي شده و با افراد هنجار مقايسه گردد.
روش بررسي: مطالعه مقطعي مقايسه اي حاضر، روي 15 بيمار مبتلا به سكته مغزي با جنسيت مذكر و رده سني 75-40 سال كه با نمونه گيري هدفمند و غير احتمالي گزينش و 15 فرد هنجار كه با بيماران جور شده بودند انجام گرفت. بيماران مذكور به دو گروه تقسيم شدند: 6 بيمار با ضايعه در نيمكره چپ و 9 بيمار با ضايعه در نيمكره راست. سپس به منظور بررسي توجه انتخابي شنيداري و توجه تقسيم شده شنيداري به ترتيب از آزمونهاي جملات رقابتي و اعداد دايكوتيك در نسخه هاي اصلاح شده فارسي استفاده گرديد.
يافته ها: ميانگين امتياز آزمون جملات رقابتي در هر دو گوش بيماران مبتلا به سكته مغزي با ميانگين امتياز اين آزمون در هر دو گوش افراد هنجار در برخي از موارد، اختلاف معنا داري داشت (P<0.05). ميانگين امتياز آزمون اعداد دايكوتيك در هر دو گوش بيماران مبتلا به سكته مغزي با ميانگين امتياز اين آزمون در هر دو گوش افراد هنجار در عمده موارد اختلاف معنا داري داشت (P<0.05).
نتيجه گيري: بر اساس يافته هاي پژوهش، توجه انتخابي شنيداري در مواردي اندك و در مقابل توجه تقسيم شده شنيداري در عمده موارد تحت تاثير سكته مغزي قرار مي گيرند. بيماران مبتلا به سكته مغزي كه شواهدي از زبان پريشي در آنها مشاهده نمي شود، اختلالاتي در روند پردازش شنيداري مركزي آنها آشكار مي گردد. به عبارت ديگر، كم شنوايي مخفي اين دسته از بيماران در قالب اختلالات توجه شنيداري نمود مي يابد.