تاثير امواج الکترومغناطيس کم فرکانس با شدت پايين بر ساختار بافتي تخمدان موش NMRI

سابقه و هدف: استفاده روزافزون از انرژي الکتريکي براي مصارف خانگي و صنعتي و توليد امواج الکترومغناطيس توسط دستگاه هاي الکتريکي باعث شده روزانه ميليون ها نفر در معرض اين امواج قرار بگيرند. اثرات زيستي اين امواج بر سلامت انسان بصورت توليد راديکال هاي آزاد؛ افزايش کلسيم داخل سلولي و فعال نمودن برخي ژن ها است. هدف از انجام اين مطالعه بررسي استريولوژيک اثرات امواج الکترومغناطيس بر شاخص هاي کمي بافت تخمدان موش نژاد NMRI بود.
مواد و روش ها: تعداد 39 سر موش NMRI ماده بالغ به وزن تقريبي 26.7 گرم انتخاب و به 3 گروه مساوي (گروه کنترل، شم دستگاه و گروه آزمايش) تقسيم شدند. گروه آزمايش روزانه 6 ساعت و به مدت يک هفته تحت تاثير امواج الکترومغناطيس با شدت 5.9 ميلي تسلا و فرکانس 50 هرتز قرار گرفتند. گروه شم در دستگاه خاموش قرار داده شدند. بعد از 24 ساعت يکي از تخمدان ها از شکم خارج شده و پاساژ بافتي انجام شد و مقاطع بافتي با روش هاي استريولوژيک مطالعه شدند.
يافته ها: حجم و تعداد فوليکولهاي تخمداني در بين گروههاي آزمايش و کنترل اختلاف معني داري نداشتند ولي ميانگين مقادير کسر حجمي (نسبت حجم فوليکول ها به حجم کل بافت تخمدان) نسبت به گروه کنترل بطور معني داري افزايش يافته بود (P<0.05).
نتيجه گيري: بر طبق نتايج اين مطالعه امواج الکترومغناطيس تغييرات خاصي بر ساختار بافتي تخمدان ايجاد نکرد اما رشد فوليکول هاي تخمداني را تسريع کرد.