بررسي سطح هموسيستئين سرم در مبتلايان به CVA از نوع ايسكميك انفاركت

مقدمه: استروك ايسكميك شيوع فراوان و مرگ و مير بالا دارد و عوارض، هزينه هاي درمان و مراقبت زياد به دنبال دارد. شناخت فاكتورهاي خطر استروك پيشگيري از آن را بهتر مي کند. با وجودي كه در چندين مطالعه، هيپرهموسيستئينمي فاكتور خطر براي ايجاد استروك ايسكميك عنوان شده، انجام بررسي هاي ديگر ارتباط بين اين دو را تاييد نکرده است.
هدف: تعيين سطح هموسيستئين خون در مبتلايان انفاركت ايسكميك بستري در بيمارستان پورسيناي رشت در سال هاي 85- 1384
مواد و روش ها: در مطالعه اي توصيفي از بيماران استروك ايسكميك بستري، بر اساس تظاهرات باليني و يافته هاي تصوير برداري و با در نظر گرفتن معيارهاي خروج از مطالعه؛ 200 نفر انتخاب شدند و سطح هموسيستئين خون آنها بر پايه مشاهده آزمايشگاهي ارزيابي شد. در اين بيماران سابقه مصرف سيگار نيز مورد بررسي قرار گرفت. سيگاري بودن براساس مصرف روزانه حداقل20 عدد سيگار و به مدت حداقل 8 سال (Pack/year 8) بود.
نتايج: 24.5% بيماران سطح هموسيستئين خون نرمال (زير10 ميكرومول در ليتر)، 34% افزايش مختصر (14.99- 10 ميكرومول در ليتر)، 36.5% افزايش متوسط (29.99- 15 ميكرومول در ليتر) و 5% افزايش بينابيني (100- 30 ميكرومول در ليتر) داشتند. در هيچ يک افزايش شديد (100> ميكرومول در ليتر) به دست نيامد. 8.5% آن ها سيگار مصرف مي کردند و ارتباط آماري معني دار بين مصرف سيگار و سطح هموسيستئين به دست نيامد (p=0.53).
نتيجه گيری: هيپرهموسيستئينمي فاكتور خطر استروك ايسكميك است و نقش خود را مستقل از سيگار ايفا مي کند. بنابراين ممكن است تجويز ويتامين هاي گروهB و فولات كه سطح سرمي هموسيستئين را كاهش مي دهند، نقشي در كاستن اين عامل خطر داشته باشند.