اثر تعاملی تمرین های تناوبی خیلی شدید و تداومی کم شدت و مصرف کروسین بر بیان ژن های PGC-1α و UCP1 بافت قلب رت های نر دیابتی

علایی مریم; گائینی عباسعلی; نوری رضا; چوبینه سیروس

مشخصات مقاله

عنوان نشریه:

پژوهش در پزشکي

اطلاعات شماره:

1399 , دوره 44 , شماره 3 ; از صفحه 423 تا صفحه 429 .

عنوان مقاله:

اثر تعاملی تمرین های تناوبی خیلی شدید و تداومی کم شدت و مصرف کروسین بر بیان ژن های PGC-1α و UCP1 بافت قلب رت های نر دیابتی

نویسندگان:

علایی مریم, گائینی عباسعلی, نوری رضا*, چوبینه سیروس

آدرس:

* گروه فیزیولوژی ورزش، پردیس بین المللی کیش، دانشگاه تهران

چکیده:

سابقه و هدف: دیابت نوعی بیماری سوخت و سازی است که مبتلایان به آن همواره در معرض ابتلا به بیماری های قلبی عروقی هستند. با توجه به اینکه فعالیت ورزشی و رژیم غذایی دو عامل مهم در مدیریت این بیماری هستند، هدف پژوهش حاضر تعیین اثر تعاملی تمرین های تناوبی خیلی شدید و تداومی کم شدت و مصرف کروسین بر بیان ژن های PGC-1α و UCP1 بافت قلب رت های دیابتی است. سابقه و هدف: دیابت نوعی بیماری سوخت و سازی است که مبتلایان به آن همواره در معرض ابتلا به بیماری های قلبی عروقی هستند. با توجه به اینکه فعالیت ورزشی و رژیم غذایی دو عامل مهم در مدیریت این بیماری هستند، هدف پژوهش حاضر تعیین اثر تعاملی تمرین های تناوبی خیلی شدید و تداومی کم شدت و مصرف کروسین بر بیان ژن های PGC-1α و UCP1 بافت قلب رت های دیابتی است. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی 56 سر رت نر دیابتی (القا شده با رژیم غذایی پرچرب و تزریق استروپتوزتوسین) انتخاب و در 7 گروه 8 سری 1) تمرین تناوبی خیلی شدید، 2) تمرین تناوبی خیلی شدید و مصرف کروسین، 3) تمرین تداومی کم شدت، 4) تمرین تداومی کم شدت و مصرف کروسین، 5) شم، 6) مصرف کروسین و 7) کنترل تقسیم شدند. گروه های تمرین تناوبی خیلی شدید و تداومی کم شدت به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته به ترتیب با شدت 80 تا 85 و 50 تا 55 درصد حداکثر سرعت دویدن به تمرین روی نوارگردان ویژه جوندگان پرداختند و گروه های مصرف کروسین به مدت هشت هفته روزانه mg/kg 25 کروسین را به صورت داخل صفاقی دریافت کردند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های t همبسته، تحلیل واریانس دوراهه و آزمون تعقیبی بونفرونی انجام شد (05/0≥ p). یافته ها: تمرین تناوبی خیلی شدید و تداومی کم شدت (001/0=p) و مصرف کروسین (001/0=p) اثر معناداری بر افزایش بیان ژنی α PGC-1 و UCP1 داشت. همچنین تمرین همراه با مصرف کروسین دارای آثار تعاملی در افزایش بیان ژنی α PGC-1 (001/0=p) و UCP1 (001/0=p) بود و تمرین تناوبی خیلی شدید و تداومی کم شدت آثار یکسانی بر افزایش بیان ژنی UCP1 دارند (02/0=p). نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرین های خیلی شدید و تداومی کم شدت همراه با مصرف کروسین دارای آثار تعاملی در بهبود مقادیر بیان ژنی PGC-1α و UCP1 در بافت قلب رت های دیابتی هستند.

کلید واژه:

تمرین کروسین دیابت بافت قلب بیوژنز میتوکندریایی

موضوعات مرتبط:

مقالات نشریه ای مرتبط:

مقالات همایشی مرتبط:

ندارد

طرح های مرتبط:

مقالات بین المللی مرتبط:

No item.

ارتباط خیلی زیاد ارتباط زیاد مرتبط ارتباط کمتر

ارجاعات:

استنادات:

ثبت نشده است

+جهت ارجاع به این مقاله کلیک کنید(Cite).

APA : کپی

علایی، م.، و گائینی، ع.، و نوری، ر.، و چوبینه، س. (1399). اثر تعاملی تمرین های تناوبی خیلی شدید و تداومی کم شدت و مصرف کروسین بر بیان ژن های PGC-1α و UCP1 بافت قلب رت های نر دیابتی. پژوهش در پزشکی, 44(3 ), 423-429. https://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?id=549643

Vancouver : کپی

علایی مریم، گائینی عباسعلی، نوری رضا، چوبینه سیروس. اثر تعاملی تمرین های تناوبی خیلی شدید و تداومی کم شدت و مصرف کروسین بر بیان ژن های PGC-1α و UCP1 بافت قلب رت های نر دیابتی. پژوهش در پزشکی. 1399 [cited 2022May20];44(3 ):423-429. Available from: https://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?id=549643

IEEE : کپی

علایی، م.، گائینی، ع.، نوری، ر.، چوبینه، س.، 1399. اثر تعاملی تمرین های تناوبی خیلی شدید و تداومی کم شدت و مصرف کروسین بر بیان ژن های PGC-1α و UCP1 بافت قلب رت های نر دیابتی. پژوهش در پزشکی, [online] 44(3 ), pp.423-429. Available: https://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?id=549643.