مطالعه اثر ضد آيمريايي اسانس گياه درمنه (Artemisia sieberi) در خرگوش آزمايشگاهي در شرايط In vivo و In vitro

پسازشناسايي و جمع آوري گياه درمنه، عصاره آبي A. sieberi به روش كروماتوگرافي لايه نازك (TLC) تهيه گرديد و اووسيست هاي غير اسپروله مورد نياز از 59 خرگوش آزمايشگاهي (نژاد سفيد نيوزيلندي) جمع آوري شدند. مطالعه اثر رقت هاي مخالف اسانس الكلي A. sieberi بر اووسيست هاي اسپروله و غير اسپروله آيمرياي انگل خرگوش آزمايشگاهي در شرايط آزمايشگاهي و داخل بدني بيانگر بروز اثرات متفاوتي از اين رقت ها بود. به طوري كه بيشترين و كمترين ميزان اثر ضد آيمريايي به ترتيب در رقت 1 و رقت يك دهم مشاهده گرديد. يك رابطه خطي نيز بين ميزان اثر كشندگي اسانس براي اووسيست هاي غير اسپروله در مقايسه با گروه شاهد وجود داشت (y.x) = 346957 + %905 X.r = %97)  (E  خورانيدن اووسيست هاي اسپروله و غير اسپروله مجاور شده با غلظت پايه اسانس گياهي به خرگوش و كنترل زمان شروع دفع اووسيست از زمان خورانيدن اووسيست نشان داد كه پس از گذشت زمان لازم براي طي شدن چرخه تكاملي انگل، اووسيست  تمامي گونه هاي آيمريا توانستند از بدن خرگوش دفع شوند. اين نتيجه بيانگر بي اثر بودن اسانس بر اووسيست و اسپوروزوئايت هاي انگل در داخل اووسيست بوده و اووسيست به خوبي در برابر رقت هاي مختلف اسانس مقاومت نموده است.