بررسي ارتباط بين تورم و نااطميناني تورمي در ايران با استفاده از مدل هاي GARCH و حالت - فضا (1382-1340)

تورم، از جمله پديده هاي مضر اقتصادي است، كه اثرات زيان باري بر كل اقتصاد يك كشور بر جاي مي گذارد. اما اكثر اقتصاددانان، معتقدند كه عمده ترين زيان هاي ناشي از تورم، از طريق ايجاد نااطميناني تورمي است. نااطميناني تورمي، از طريق اثرهاي ex-ante و ex-post، بر روي متغيرهاي حقيقي تاثير گذاشته و از اين راه زيان هاي زيادي بر كل اقتصاد بر جاي مي گذارد. بنابراين، تعيين ارتباط بين تورم و نااطميناني تورمي در يك كشور، مي تواند در اتخاذ سياست هاي درست و جلوگيري از به وجود آمدن زيان هاي ناشي از تورم مفيد باشد.
در اين تحقيق، اندازه گيري نااطميناني تورمي در ايران و هم چنين تعيين ارتباط بين تورم و نااطميناني تورمي در كوتاه مدت، و بلند مدت هدف هاي اصلي بوده اند.
نتايج نشان مي دهند كه ارتباط بين تورم و نااطميناني تورمي در ايران در كوتاه مدت ارتباط مثبت است، اما در بلند مدت، هيچ ارتباطي با هم ندارند. هم چنين، در كوتاه مدت، شوك هاي تورمي منفي، كم تر از شوك هاي تورمي مثبت، بر روي نااطميناني تاثير داشته اند. يعني، حالت عدم تقارن داشته است. نااطميناني تورمي كوتاه مدت، از طريق مدل هاي GARCH و نااطميناني بلند مدت، بوسيله مدل حالت - فضا محاسبه شده اند.