تاثير سطوح مختلف پروتيين جيره بر توان پرواري و صفات لاشه بره هاي نر كرماني

اثرات سه سطح پروتيين عبوري قابل هضم 19.86، 26.47، 33.08 (گرم در کيلوگرم ماده خشک) بر روي توان پرواري و خصوصيات لاشه 36 راس بره نر کرماني با ميانگين وزن زنده اوليه 2.5± 29 و سن حدود 7- 6 ماه مورد بررسي قرار گرفت. سطح انرژي قابل متابوليسم در کليه تيمارها يکسان بوده است (10.5 مگاژول در هر کيلوگرم ماده خشک). سطح پروتيين خام در تيمارها به ترتيب 109، 126 و 145 گرم در کيلوگرم ماده خشک بوده است. بره ها به مدت 95 روز در شرايط بسته مورد تغذيه دستي قرار گرفتند. در اين تحقيق از طرح کامل تصادفي با سه جيره غذايي و 12 تکرار استفاده شد. اضافه وزن و ميزان خوراک مصرفي به ترتيب هر دو هفته يکبار و روزانه اندازه گيري مي شد. در پايان دوره 50 درصد از بره ها جهت تعيين وزن لاشه، درصد گوشت و درصد چربي ذبح گرديدند. نتايج آزمايش نشان داد که ميانگين افزايش وزن روزانه؛ ماده خشک مصرفي روزانه و ضريب تبديل غذايي بره هاي تغذيه شده با جيره هاي سه گانه به ترتيب 173.2، 200.8 و 210.4 گرم،  1.48، 1.51 و 1.60 کيلو گرم و 8.54، 7.39 و 7.58 بوده است. جيره اثر معني داري (P<0.05) بر ماده خشک مصرفي، افزايش وزن روزانه، ضريب تبديل غذايي داشت. اثر جيره بر وزن لاشه گرم، درصد گوشت و درصد چربي در نمونه حاصل از لاشه بره هاي آزمايشي معني دار نبوده است. نتايج اين آزمايش نشان داد که جيره حاوي 26.47 گرم پروتيين عبوري قابل هضم به عنوان مطلوب ترين جيره براي بره هاي نر کرماني به شمار مي رود.