مطالعه رابطه متغيرهاي عمده اقتصادي بخش كشاورزي با سياست هاي پولي و مالي دولت

پس از پيروزي انقلاب اسلامي يکي از اهداف عمده دولت، نيل به خودکفايي در توليد محصولات اساسي کشاورزي بوده و از اين رو سعي شده است که با استفاده از سياست ها و ابزارهاي مختلف، موانع موجود در راه رسيدن به اين مهم و توسعه بخش کشاورزي برطرف گردد. سياست هاي پولي و مالي از جمله اين ابزارهاست، که به طور مستقيم و غيرمستقيم بر متغيرهاي عمده بخش کشاورزي تاثير گذاشته و لذا انتظار مي رود که روند توسعه اين بخش را متاثر سازد. در مطالعه حاضر، با درک اهميت موضوع فوق الذکر، رابطه متغيرهاي عمده اقتصادي بخش کشاورزي شامل: ارزش افزوده، قيمت، صادرات و سرمايه گذاري با سياست هاي پولي و مالي دولت با استفاده از بردارهاي خود رگرسيون و رگرسيون هاي هم انباشتگي براي دوره زماني 76-1350 مورد تحقيق قرار گرفته است. نتايج حاصل نشان مي دهد که:
1- اثر سياست هاي پولي و مالي دولت بر سرمايه گذاري در بخش کشاورزي منفي است.
2- تاثير سياست هاي پولي و مالي دولت بر ارزش افزوده بخش کشاورزي مثبت بوده و شدت اثرگذاري سياست هاي مالي در اين خصوص بيشتر است.
3- سياست هاي پولي و مالي دولت بر صادرات بخش کشاورزي اثر مثبت داشته ولي اثر مربوطه بر نسبت صادرات کشاورزي به کل صادرات غير نفتي منفي است.
4- تاثير سياست هاي پولي و مالي دولت بر قيمت محصولات کشاورزي مثبت است.
5- در کوتاه مدت تاثير سياست هاي پولي بر متغيرهاي اقتصادي بخش کشاورزي بيشتر از سياست هاي مالي است ولي در بلند مدت سياست هاي مالي موثرتر از سياست هاي پولي عمل مي نمايد.