مطالعه تغييرات حجمي گلومرول ها، كورتكس و مدولاي كليه جنين رت به دنبال مصرف كربنات ليتيوم با استفاده از روش استريولوژيك

هدف: بررسي آثار ليتيوم بر كليه جنين رت و تعيين تغييرات حجمي آن با استفاده از روش بدون سوگرايي استريولوژيك
مواد و روش ها: 30 موش صحرايي آزمايشگاهي ماده و 10 نر از نژاد Sprague Dawely به صورت تصادفي انتخاب شدند. پس از جفت‌ گيري و مشاهده اسپرم در اسمير واژينال روز صفر بارداري در نظر گرفته شد. رت‌ هاي باردار به 3 گروه تقسيم شدند (n=10) گروه تجويز 50 ميلي‌ گرم كربنات ليتيوم به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن و گروه شاهد مثبت همين مقدار كربنات سديم در روزهاي 7، 10،13،16 و 19 بارداري به روش تزريق داخل صفاقي دريافت نمود. گروه شاهد هيچ ماده‌اي دريافت ننمود. روز بيستم بارداري، تحت بيهوشي عميق با اتر پس از باز كردن جدار قدامي شكم، جنين‌ ها خارج، و از هر رت مادر، 5 جنين به طور تصادفي سيستماتيك انتخاب و از هر جنين كليه راست پس از تثبيت در محلول Lillie تغيير يافته و پاساژ معمول بافتي و قالب ‌گيري در پارافين، برش هايي به ضخامت 5 ميكرومتر با فاصله ثابت نسبت به يك ديگر تهيه و توسط H&E رنگ‌ آميزي شد. براي تعيين پارامترهاي حجمي كليه از تكنيك استريولوژي با تكيه بر اصل كاواليه استفاده شد.
يافته‌ ها: اطلاعات حاصل نشان دهنده كاهش معني ‌دار حجم گلومرول ها به ميزان 52 درصد، كورتكس به ميزان 42 درصد، مدولا 49 درصد و حجم تمام كليه 44 درصد نسبت به گروه شاهد است.
نتيجه‌ گيري: تجويز ليتيوم در دوران بارداري روي حجم قسمت هاي مختلف كليه جنين خصوصا گلومرول ها تاثير مي ‌گذارد و از آنجايي كه پارامترهاي طبيعي حجمي كليه معيار تكامل كليه محسوب مي‌شوند به نظر مي‌ رسد ليتيوم مي‌ تواند باعث نقص در تكامل كليه شود.