هدف: افسردگي يكي از مهمترين بيماريهاي روانپزشكي است كه ممكن است ناشي از يك بيماري جسمي مانند ديابت باشد. هدف از از اين مطالعه مقايسه ميزان افسردگي در بيماران ديابتي با افراد غير ديابتي است.
روش بررسي: 309 بيمار ديابتي كه از طريق نمونه گيري آسان از بين بيماران كلينيك ديابت بيمارستان گلستان اهواز در سال 82 انتخاب شده بودند با 289 فرد غير ديابتي كه از لحاظ سن و جنس و تحصيلات با يكديگر همسان شده بودند مقايسه شدند. از هر دو گروه خواسته شده كه به پرسشنامه استاندارد بك و يك پرسشنامه خود ساخته براي متغيرهاي دموگرافيك پاسخ دهند.
يافته ها: نتايج شيوع بالاي افسردگي را در گروه ديابتي (72.2 درصد) در مقايسه با گروه غير ديابتي (37 درصد) نشان داد. اين مطالعه، ارتباط معني دار آماري بين ديابت و شدت افسردگي را آشكار ساخت (p<0.001). همچنين ارتباط معني داري بين افسردگي و نوع ديابت و نيز بين افسردگي و درمان با انسولين بدست آمد.
نتيجه گيري: در كل با توجه به شيوع بالاي افسردگي در بيماران ديابتي، بررسي و نيز مشاوره روانپزشكي در اين بيماران براي تشخيص زودرس و در صورت لزوم درمان به موقع اين بيماران، پيشنهاد مي شود.